شکست دو بر صفر مقابل ستاره سرخ

وداع میلاد و خنت با لیگ اروپا

میلاد محمدی، بازیکن ایرانی خنت در شب شکست تیمش مقابل ستاره سرخ بلگراد حضور ۹۰ دقیقه‌ای در زمین داشت. بر همین اساس و در یکی از دیدارهای هفته چهارم لیگ اروپا در گروه L تیم خنت با استفاده از میلاد محمدی به‌عنوان وینگر چپ به مصاف تیم رده دومی ستاره سرخ بلگراد صربستان رفت. یاران محمدی که برای زنده نگه داشتن شانس صعود از مرحله گروهی باید در مسابقه خانگی مقابل ستاره سرخ بلگراد به برتری می‌رسیدند و هر نتیجه دیگری غیر از آن موجب حذف تیم بلژیکی می‌شد، در نهایت با شکست زمین را ترک کردند. تیم خنت بلژیک پس از سه شکست متوالی، مقابل نماینده فوتبال صربستان هم با نتیجه دو بر صفر مغلوب شد تا پایین‌تر از هوفنهایم ۱۲ امتیازی، ستاره سرخ بلگراد ۹ امتیازی و لیبرتس چک ۳ امتیازی در قعر جدول قرار بگیرد و امیدهایش برای صعود از این مرحله را از دست بدهد. میلاد محمدی که علاوه بر انجام ۹ بازی در این فصل از رقابت‌های ژوپیر لیگ بلژیک، در دو دیدار گذشته تیمش در لیگ اروپا هم به میدان رفته بود، مقابل ستاره سرخ بلگراد هم سومین بازی خود را با حضور ۹۰ دقیقه‌ای در زمین انجام داد.

 

 

 

در چارچوب دیدارهای هفته هفتم لیگ ستارگان قطر، تیم قطر اس سی که برای دومین بازی پیاپی علی کریمی را در ترکیب داشت، در استادیوم سحیم بن حمد در شرایطی مقابل العربی قرار گرفت که مهدی ترابی روی نیمکت این تیم بود. قطر اس سی با گلزنی یوسف بلایلی از روی نقطه پنالتی به برتری در نیمه اول رسید و در دقیقه ۸۷ باز هم با ضربه پنالتی این مهاجم الجزایری گل دوم را زد و در آستانه برتری قرار گرفت.

در پنجمین دقیقه وقت‌های تلف شده نیز آلخاندرو گالوز روی توپ ارسالی از کرنر و با ضربه سر گل سوم القطر را به ثمر رساند تا یاران علی کریمی به پیروزی سه بر صفر مقابل العربی دست پیدا کنند، ۹ امتیازی شوند و در رده ششم جدول لیگ ستارگان قطر بایستند. علی کریمی که تا پایان بازی در ترکیب قطر اس سی بود، در دقیقه ۳۰ با کارت زرد جریمه شد و مهدی ترابی نیز که از دقیقه ۶۵ به ترکیب تیمش اضافه شده بود، به دلیل آسیب‌دیدگی در دقیقه ۷۵ از زمین بیرون رفت. نشریه الوطن درباره تعویض ترابی نوشت: «تعویض مهدى ترابى از سوى سرمربى العربى از بدترین تصمیم‌های ممکن بود. ترابى در بازى قبل دچار مصدومیت شده بود و با این وجود در ترکیب قرار گرفت که به همین دلیل نتوانست بازى را به پایان برساند و با تجدید این مصدومیت زمین را ترک کرد.» همچنین فهد شنین، بازیکن العربی در خصوص دلیل عصبانیت خودش بعد از تعویض مقابل قطر اس سی گفت: «من از شکست تیم ناراحت شدم. تیم برتر میدان بودیم اما شکست خوردیم. ما اشتباهاتى کردیم که باعث این نتیجه شد. تیم در بخش هجومى موفق نبود که این موضوع دلایلى دارد. مشکل تیم مصدومیت‌هاى زیاد است. من به عنوان یک بازیکن اگر ببینم دچار مصدومیت هستم، بهتر است وارد زمین نشوم. البته من از تعویض خودم عصبانى نشدم، بلکه دلیل ناراحتى من عقب بودن‌مان در بازى و شکست بود وگرنه با نیمکت‌نشینى مشکلى ندارم.» مهرداد محمدی، دیگر بازیکن ایرانی العربی که ستاره این تیم در پنج هفته ابتدایی بود، به خاطر آسیب‌دیدگی برای سومین بازی متوالی در فهرست تیمش قرار نگرفت. در جدول رده‌بندی 12 تیمی لیگ ستارگان قطر تیم‌های الاهلی با (16 امتیاز)، الریان (11 امتیاز)، قطر اس ‌سی (9 امتیاز) و العربی (5 امتیاز) به‌ ترتیب رتبه‌های دوم، چهارم، هفتم و دهم را در اختیار دارند.

 

گزارش

بهناز میرمطهریان  

 

علی پروین، دیروز (جمعه) با گذاشتن استوری در صفحه اینستاگرامش، حضور نوه‌ دختری‌اش را در تیم نوجوانان پرسپولیس تبریک گفت. او تصویری از نوه خود را منتشر کرد و نوشت: «تبریک به والارضا برای حضور در تیم نوجوانان پرسپولیس.» خبر پیوستن نوه علی پروین به تیم‌های پایه پرسپولیس، در کنار انتشار تصویر والارضا که اضافه وزن مشهودی دارد، جنجالی اساسی در فضای مجازی برپا کرد و انتقادهای زیادی را علیه پروین و مدیران باشگاه پرسپولیس به دنبال داشت. این اتفاق خواه ناخواه خاطرات فوتبال محمد، پسر علی پروین را به یاد آورد که سال‌ها زیر سایه نام پدر، مورد شدیدترین انتقادها قرار داشت. در کنار افرادی که به او انتقاد می‌کردند و معتقد بودند پروین فوتبالیست نیست، بسیاری هم بودند که به استعداد فوتبال در پسر علی پروین باور داشتند اما بار سنگین پسر علی پروین بودن و پشتکار نداشتن محمد باعث شد که او هرگز به اندازه استعدادش ندرخشد و خیلی زود از فوتبال خداحافظی کند. علی پروین مسیری را که یکبار پیش از این با پسرش محمد، آزموده و به اشتباه بودن آن پی برده، بار دیگر با نوه‌اش والارضا می‌آزماید. هنوز مشخص نیست استعداد والارضا در فوتبال چه اندازه است؟ پشتکارش چقدر است و تا چه اندازه می‌تواند از فرصتی که در اختیارش قرار گرفته استفاده کند. یک واقعیت اما درباره او صادق است؛ اینکه فرصتی غیرمتعارف در اختیارش قرار گرفته است. این همان فرصتی است که برای والارضا و والارضاها ممکن است به گشوده شدن درها و رسیدن به موفقیت منجر شود و یا این مسیر هموار و موقعیت دم دست، به تنبلی و کاهلی بینجامد. برای محمد پروین اما به رغم استعدادی که در فوتبال داشت، منجر به موفقیت بزرگی نشد. علی پروین، همان سال‌ها درباره پسرش که خیلی زود تصمیم به خداحافظی از فوتبال گرفت، این‌طور گفته بود: «زمانی که در این فوتبال بازی می‌کرد تمام دردسرش برای من بود و محمد در زیر سایه من از بین رفت. شاید بهتر است بگویم محمد اصلاً فوتبالیست نبود تا خیال آقایان راحت شود. با این کار، محمد زندگی راحتی برای خود در پیش گرفته و دیگر غصه نمی‌خورد و درگیری ندارد و من هم هر روز صبح با دلشوره بیدار نمی‌شوم.» و نکته جالب‌تر اینکه همان زمان، بعد از تجربه معرفی محمد، خود علی پروین به این نکته پی برد که اهدای این فرصت‌ها به فرزند، لزوماً دلیل بر موفقیت نیست: «من اگر علی پروین شدم کسی بالای سرم نبود و از پایه شروع کردم و بالا آمدم تا شدم علی پروین اما محمد زیر سایه من از بین رفت و فوتبال‌زده شد. یک بازیکن با سن 26-25 سال به دلیل کم لطفی و بی‌مهری تصمیم به جدایی از فوتبال گرفته و امیدوار است اگر فصل آینده این بی‌مهری‌ها تمام شود دوباره به زمین سبز بازگردد.» علی پروین داستان رشد یک بازیکن را از بر است و بعد از خداحافظی پسرش از فوتبال به این واقعیت اعتراف کرد که با استوری پدربزرگ، سفارش پدر و پشتوانه خانوادگی نمی‌شود فوتبالیست شد، با این حال باز هم نوه‌اش را به تیم پایه پرسپولیس معرفی کرد. خود پروین حتی در نوجوانی کار کرده و قطعاً سفارشی برای حضورش در تیمی وجود نداشته است اما در نهایت یکی از بهترین فوتبالیست‌های تاریخ ایران شد. این مسیر البته صرفاً مختص خانواده پروین نبوده است. آتیلا حجازی نمونه دیگری از همین فوتبالیست شدن‌هاست. بازیکنی که هرگز ندرخشید. در کنار او اما آتوسا توانست در تیم فوتسال زنان عملکرد خوبی داشته باشد و کاپیتان تیمش شود. یک نسل قبل‌تر، نمونه‌های دیگری از این دست را می‌شود در میان فوتبالیست‌ها دید. مرحوم همایون بهزادی، یکی از محبوب‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ ایران است و بهترین مهاجم ایران در دهه ۴۰، دو پسر داشت به نام‌های شاهین و علی که دومی فوتبالیست در سطح حرفه‌ای بود. علی بهزادی در سال ۷۳ زیر نظر ناصر حجازی در تیم سپاهان اصفهان بازی می‌کرد اما هیچ‌گاه بازیکن بزرگی نشد و به سرعت از سطح اول فوتبال محو شد. اردلان، پسر ابراهیم آشتیانی، یکی دیگر از همین نمونه‌هاست. ابراهیم آشتیانی بدون شک بهترین مدافع راست تاریخ فوتبال ایران است. او یکی از برترین بازیکنان دهه ۵۰ بود اما پسرش هیچ‌گاه ذره‌ای از درخشش پدر را نداشت. اردلان در فصل ۸۲ که پدرش در پرسپولیس سرپرست تیم بود، به سرخ‌پوشان پایتخت پیوست اما کمتر به میدان رفت. او بعد از جدایی پدرش از این تیم همچنان در پرسپولیس باقی ماند اما به جز چند بازی کوتاه و چند دقیقه‌ای چیز زیادی از اردلان آشتیانی در خاطر هواداران این تیم نیست.

بعد از پسران ستاره‌های فوتبال، حالا نوبت به نسل نوه‌ها رسیده است و فوتبالیست ساختن از نوه‌ها، به تفریح تازه پدربزرگ‌ها تبدیل شده است. پدربزرگ‌هایی که بهتر از هر شخص دیگری می‌دانند که مسیر فوتبالیست شدن از این راه نمی‌گذرد. والارضا، نوه علی پروین اما ااگر فوتبالیست هم نشد، ای‌کاش حضورش در باشگاه پرسپولیس، شباهتی به حضور پدرش، آرش فرزین نداشته باشد. کسی که به عنوان مترجم راینر سوبل در پرسپولیس فعالیت می‌کرد و حرف‌های سرمربی خارجی را وارونه و براساس منافع علی پروین ترجمه می‌کرد که بعد از مدتی این ترجمه‌های مصلحتی به یک رسوایی تبدیل شد.

دوئل شجاع و امید برنده نداشت

چندی قبل میرشاد ماجدی که ریاست کمیته جوانان را بر عهده دارد، درباره تیم امید صحبت‌های جالبی مطرح کرد و مدعی شد که حمید استیلی روی نیمکت این تیم باقی خواهد ماند. یکی دو روز قبل بود که سیدرضا صالحی‌امیری، رئیس کمیته ملی المپیک در نشست خبری با اصحاب رسانه نسبت به انتخاب حمید استیلی به عنوان سرمربی تیم فوتبال امید انتقاد کرد و از بی‌اطلاعی کمیته از این اتفاق خبر داد. رئیس کمیته ملی المپیک درباره ابقای استیلی به عنوان سرمربی تیم فوتبال امید گفت: «من هیچ اطلاعی از این تصمیم ندارم و فکر نمی‌کنم این خبر درست باشد چون هیچ هماهنگی در خصوص تیم امید با کمیته نشده است. اگر قرار است تصمیم در مورد تیم امید گرفته شود قطعاً با هماهنگی کمیته خواهد بود.»

اما اصل ماجرا چیست؟ برداشت بسیاری از اهالی فوتبال از صحبت‌های صالحی‌امیری این بود که رئیس کمیته ملی المپیک با این انتخاب مخالف است. البته اعلام انتخاب استیلی به عنوان سرمربی تیم فوتبال امید توسط میرشاد ماجدی، رئیس کمیته جوانان فدراسیون فوتبال در یکی از برنامه‌های تلویزیونی انجام شد و عملاً خبری به صورت رسمی از طریق فدراسیون فوتبال اعلام نشده است و اینکه این خبر تا چه حد درست باشد و صحت داشته باشد نیازمند بررسی بیشتر است.

اما حرف اصلی و منظور صالحی‌امیری به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک و متولی اصلی تیم فوتبال امید این است که اگر هم قرار است تصمیمی در خصوص این تیم گرفته شود حداقل با هماهنگی مسئولان این کمیته باشد و آنها در جریان روند امور قرار بگیرند، نه اینکه از مبادی غیررسمی متوجه این تغییرات شوند. موضوعی که با توجه به نقش کمیته ملی المپیک در این خصوص چندان هم دور از منطق نیست و چه بهتر که مسئولان فدراسیون فوتبال پیش از هر تصمیمی در این زمینه تعامل بهتر و بیشتری با کمیته ملی المپیک داشته باشند.

البته به نظر می‌رسد میرشاد ماجدی هم با توجه به اینکه حمید استیلی سرمربی تیم امید بوده و تغییری در وضعیت او ایجاد نشده و استعفایی هم نداده است، در واکنش به سؤال مجری اعلام کرده که استیلی همچنان سرمربی تیم امید است. شاید بتوان گفت معنای صحبت ماجدی این بوده که تغییری در کادرفنی تیم امید ایجاد نشده و استیلی هنوز سرمربی است و در این میان به نظر می‌رسد بیشتر یک ناهماهنگی رخ داده باشد. حتی گفته می‌شود در این خصوص صالحی‌امیری صحبت‌هایی با مهدی محمدنبی دبیرکل فدراسیون فوتبال نیز انجام داده است.

 

هر چند مهدی محمدنبی، دبیر فدراسیون مدعی شده که اعضا با تأیید اساسنامه جدید موافقند و این را به صورت غیررسمی اعلام کرده‌اند اما مجمع عمومی فدراسیون فوتبال ساعت ۱۰ صبح شنبه به صورت مجازی برگزار می‌شود و اعضا درباره مفاد جلسه تصمیم‌گیری خواهند کرد. این جلسه به علت محدودیت‌های ناشی از شیوع ویروس کرونا و جلوگیری از تجمع، به صورت وبینار برگزار می‌شود. برگزاری این جلسه در شرایطی است که از حدود ۲۰ ماه قبل (اسفند ۹۷) مجمع فدراسیون فوتبال به علت ایرادهای موجود در اساسنامه برگزار نشده و در نتیجه انتخابات فدراسیون هم از موعد مقرر به مدت هفت ماه به تعویق افتاده است.

اعضای مجمع در جلسه شنبه در رابطه با اساسنامه اصلاحی، مقررات انتخاباتی، صورت‌های مالی، زمان برگزاری انتخابات، عملکرد فدراسیون فوتبال و... تصمیم‌گیری خواهند کرد. تقریباً تمام اهالی فوتبال در جریان مسائل مرتبط با اساسنامه این فدراسیون هستند که از حدود یک سال قبل با ایرادهای فیفا مواجه شد اما به علت تعلل در اصلاح اساسنامه و تعویق این موضوع، فدراسیون جهانی اجازه برگزاری انتخابات را از این فدراسیون سلب کرد و آن را منوط به انجام اصلاحات دانست.

در نتیجه طی ماه‌های گذشته فرآیند اصلاحات با مشارکت AFC و FIFA برگزار شد و در نهایت با کش و قوس‌های فراوان اساسنامه پیشنهادی اواسط آبان ماه سال جاری مورد تأیید قرار گرفت و اجازه برگزاری مجمع عمومی به منظور تأیید اساسنامه صادر شد تا پس از این، انتخابات فدراسیون فوتبال برای چهار سال آینده انجام شود.

اساسنامه جدید با اصلاحات مهمی نسبت به گذشته روبه‌رو شده که از مهم‌ترین موارد باید به استقلال کمیته‌های قضایی مانند اخلاق، انضباطی و استیناف اشاره کرد که از این پس به جای هیأت‌ رئیسه، اعضای مجمع درباره آنها تصمیم‌گیرنده خواهند بود. از دیگر اصلاحات، افزایش تعداد اعضای مجمع و هیأت رئیسه است که این موضوع می‌تواند احتمال لابی در انتخابات آینده را کاهش بدهد و افراد بیشتری وارد گردونه رقابت شوند. بنابراین، تعداد اعضای مجمع از حدود ۷۵ نفر به ۸۹ نفر افزایش خواهد یافت که این موضوع ناشی از اضافه شدن سرمربیان و کاپیتان‌های تیم‌های ملی زنان و مردان در رشته‌های فوتبال، فوتسال و فوتبال ساحلی است.

تأیید اساسنامه می‌تواند زمینه برگزاری انتخابات در دی یا بهمن ۹۹ را فراهم کند و فدراسیون از بلاتکلیفی موجود مبنی بر نبود رئیس و اتمام دوره قانونی اعضای هیأت رئیسه خارج شود. حال باید دید اعضا در اولین جلسه عمومی خود که به صورت مجازی برگزار می‌شود، به اساسنامه رأی مثبت خواهند داد یا خیر؟

 

 

وحید هاشمیان که تجربه بازی در تیم‌های بایرن‌مونیخ و بوخوم آلمان را هم در کارنامه خود دارد و اکنون نیز در کسوت مربی تیم ملی ایران و دستیار دراگان اسکوچیچ به فعالیت خود ادامه می‌دهد، در واکنش به مصاحبه میشائیل بالاک، همبازی سابق خود که درباره او گفته بود وحید باادب‌ترین بازیکنی‌ است که من دیدم، گفت: «البته من خودم بازی میشائیل بالاک را خیلی دوست داشتم و بازیکن بسیار خوب و توانایی بود. او در اواخر دوران بازی‌اش با یوآخیم لو مشکل پیدا کرد اما در زمانی که بازی می‌کرد از نظر حاشیه‌ای مشکلی از او ندیدم. این سبک فوتبال من بود که همیشه وقتی بازی می‌کنم، بیشتر سرم به کارم خودم باشد. من همیشه می‌گفتم که باید بتوانم توانایی خود را به جایی برسانم که بیشترین بازدهی را بتوانم از زمان بازیگری‌ام بگیرم. زمان بازی به این خاطر که در پاس که یک تیم بی‌حاشیه و مرتب و با دیسیپلین بود حضور داشتم، باید نظم را رعایت می‌کردم. در واقع می‌خواهم بگویم تمام چیزهایی که من به دست آوردم، با تلاشم بوده و به همین خاطر آن موقع تمام روزنامه‌های ایران عکس من را صفحه اول چاپ می‌کردند.»

هاشمیان در ادامه صحبت‌های خود درباره روحیات دوران بازیگری‌اش گفت: «من فکر می‌کنم هنوز هم که هنوز است اگر یکسری جاهایی عضو یک گروهی می‌شدم در تیم، شاید البته منظورم داخل ایران است، شاید اگر یک گروه خبرنگاری قوی‌تری پشت من بود به جایگاه بالاتری می‌رسیدم اما بدون این اتفاق‌ها هم به جای بالاتر، یعنی پیراهن بایرن مونیخ رسیدم. با تلاشم رفتم و یازده سال در بوندس‌لیگا بودم، حالا اگر یاغی بودم چند سال می‌خواستم بازی کنم؟ یازده سال می‌خواستم بازی کنم؟»

مربی تیم ملی درباره دوران حضورش در بایرن مونیخ گفت: «اگر مربی دیگری داشتیم، صحبت دیگری به زبان می‌آوردم اما مربی ما آقای ماگات بود؛ آقای ماگات شخصیت خاصی دارد، ببینید این اتفاق فقط برای من در بایرن مونیخ رخ نداد که خیلی زود جدا شوم. تورستن فرینگس یکی از قدیمی‌ترین بازیکنان تیم ملی آلمان بود، ایشان همزمان با من با بایرن مونیخ قرارداد بست و بعد از یک سال رفت. یعنی اگر شما بخواهید ارزیابی کنید، هم بازیکن آلمانی بود و هم بازیکن فیکس تیم ملی و هم از تیم دورتموند آمده بود اما برای او هم این اتفاق افتاد. ضمن اینکه این امکان وجود دارد که شما به تیمی بروی اما آنجا نتوانی با تیم همخوانی داشته باشی. من از سبکی که داشتم، ناراحت نیستم و این سبک را ادامه خواهم داد چون هدف من کار کردن است و هدف من دیده شدن نیست. می‌خواهم کاری که به من می‌دهند را به بهترین شکل انجام بدهم.»

 

خورخه فوساتی سابقه کار در تیم‌های زیادی از کشورهای عربی را در کارنامه دارد. فوساتی که زمانی سرمربی تیم ملی فوتبال اروگوئه بود، بیش از نیمی از فعالیت مربیگری خود را در تیم‌های عربی از جمله تیم ملی فوتبال قطر سپری کرده است. فوساتی در زمان کار در تیم ملی قطر، با تیم ایران و کارلوس کی‌روش هم مواجه شده بود و حتی یکی از گزینه‌هایی بود که ادعا می‌شد بعد از جام ملت‌های ۲۰۱۹ آسیا در تیم ایران جایگزین کی‌روش می‌شود.

این مربی اخیراً در گفت و گو با برنامه تلویزیونی «Banda Deportiva» به بهانه بررسی عملکرد تیم‌های حاضر در مرحله انتخابی جام جهانی در منطقه آمریکای لاتین، به کارلوس کی‌روش و دو باخت متوالی‌اش با کلمبیا هم اشاره کرد. فوساتی گفت: «برزیل تنها تیمی است که نظم خود را حفظ کرده. اکوادور هم شاید بتواند نظم داشته باشد. بقیه تیم‌ها هیچ نظم و انضباطی ندارند، مثل اروگوئه. شیلی متزلزل و پرو ناامید کننده بوده است. اتفاقاتی هم که برای کلمبیا رخ داد مرا غافلگیر نکرد. مربیان زیادی در آمریکای لاتین بودند که می‌توانستند انتخاب شوند و از خصوصیات و ویژگی‌های کلمبیا اطلاع داشته باشند.»

وی در پاسخ به این سؤال که آیا به کارلوس کی‌روش اشاره می‌کنید؟ گفت: «من کی‌روش را می‌شناسم. او چیزی برای ارائه در کلمبیا ندارد. من با کی‌روش روبه‌رو شده‌ام؛ زمانی که من سرمربی قطر بودم و او سرمربی ایران؛ یکی از تیم‌های بزرگ آسیا اما ایران با هدایت کی‌روش یک تیم فوق‌العاده دفاعی بود. در کلمبیا آنها نمی‌دانستند که چه کسی را استخدام کنند و به نظرم در انتخاب خود اشتباه کردند. مربیان بهتری نسبت به کی‌روش بودند که می‌توانستند جذب شوند اما نمی‌دانم چرا چنین اتفاقی رخ نداد.»

این صحبت‌های فوساتی درباره کی‌روش یادآور درگیری رسانه‌ای این دو مربی در فروردین ۱۳۹۶ و پیش از بازی دو تیم ایران و قطر است. فوساتی در نشست خبری پیش از آن بازی به کی‌روش کنایه زد که چرا درباره دو ملیتی‌های قطر صحبت کرده و اشاره‌ای به بازیکنان دو ملیتی پرتغال نداشته است. کی‌روش هم در واکنش به این اظهارات فوساتی اعلام کرد از دستاوردهای قطر برای جام جهانی تمجید کرده و این مربی اروگوئه‌ای هرچه که دوست دارد می‌تواند بگوید.