دو چهره بارسلونا در دو لیگ

بارسلونا در لیگ قهرمانان و لالیگا دو چهره کاملاً متفاوت را به نمایش گذاشته است. آنها دیناموکیف را به‌راحتی شکست دادند و به چهارمین برد خود در لیگ قهرمانان رسیدند. به این ترتیب آنها در اروپا از 4 بازی 12 امتیاز کسب کرده‌اند و در لالیگا از 8 بازی 11 امتیاز!

تیم رونالد کومان دیدارهایش در لیگ قهرمانان را با قاطعیت برده است: 5-یک مقابل فرانس‌واروش در خانه، 2-صفر در خانه یوونتوس، 2-یک در خانه مقابل دیناموکیف و 4-صفر در خانه دینامو.

آنها همچنین در این فصل لالیگا 15 گل زده‌اند که تنها دو گل بیشتر از تعداد گل‌هایشان در لیگ قهرمانان بوده است، هرچند که تعداد دیدارهایشان در لالیگا دو برابر بوده است.

 

 

 لاپورتا برای ریاست بارسلونا می‌آید

خوان لاپورتا قصد دارد برای انتخابات ریاست بارسلونا اعلام نامزدی کند. انتخابات در 24 ژانویه برگزار می‌شود تا جانشین جوزپ ماریا بارتومئو مشخص شود. بارتومئو در ماه اکتبر از سمت خود استعفا داد.

RAC1 گزارش داده که لاپورتا امروز می‌گوید که نامزد ریاست بارسلونا خواهد شد و دوشنبه هم این خبر به صورت رسمی اعلام خواهد شد.

این وکیل کاتالان پیش‌تر هم رئیس بارسلونا بوده است. تیم بارسلونا با او در سال‌های 2003 تا 2010 بسیار موفق ظاهر شد و توانست قهرمانی‌های بسیاری کسب کند.

لاپورتا در سال 2008 پپ گواردیولا را به عنوان مربی تیم اصلی منصوب کرد و یکی از بهترین تیم‌های تاریخ باشگاه را ساخت. در کنار لاپورتا، افرادی مانند ویکتور فونت، تونی فریشا، آگوستی بندیتو، جوردی فاره، یوییس فرناندس آلا، ژاویر ویلاخوانا و پره ریرا هم در لیست نامزدها هستند. خوان روسل و امیلی روسائود هم در روزهای آینده خبر آمدن خود را اعلام می‌کنند.

در حال حاضر به نظر می‌رسد که فونت بیشترین بخت را برای ریاست بارسا دارد.

 

 

 شورش ستاره‌ها علیه فیفا 2021

هزاران بازیکن قصد دارند به EA Sports اعتراض کنند، چرا که در بازی فیفا 21، از چهره‌های آنها استفاده شده است.

زلاتان ابراهیموویچ و گرت بیل در میان ستارگانی هستند که به این موضوع اعتراض دارند و این‌ مسائل را به صورت علنی اعلام کرده‌اند. ابراهیموویچ در توئیتی نوشته که هرگز به بازی فیفا یا FIFPro (اتحادیه بازیکنان بین‌المللی) اجازه نداده که از تصویر او استفاده کنند و به سود مالی برسند. او نوشته است: «سال‌هاست دارند از تصویر من پول درمی‌آورند، بدون آنکه رضایت من را جلب کنند. حالا زمان آن رسیده که در این زمینه بازرسی شود.»

در حال حاضر بازیکنان برنامه‌ قاطعی برای مقابله با EA Sports ندارند اما بازیکنان زیادی قصد دارند نسبت به این موضوع ابراز نارضایتی کنند. یک برند باید با بازیکنان به توافق برسد تا از چهره آنها در بازی‌های ویدئویی استفاده کند. FIFPro هم حق آن را دارد که حق پخش تصویر بازیکنان را از طرف آنها بفروشد.

سازمان لیگ برتر انگلیس حق پخش تصویر بازیکنان را فروخته است اما سری آ در این زمینه موافقتی نداشته است. EA Sports در بیانیه‌ای نوشته که حق استفاده از تصویر زلاتان را از طریق توافق با باشگاه میلان دارند.

شرکت EA Sports از سال 1993 تاکنون بازی‌های فیفا را منتشر کرده است. فیفا 21 نسخه بیست و هشتم این بازی ویدئویی است.

در فیفا 21، بیش از 7هزار بازیکن، 700 تیم، 90 ورزشگاه و 30 لیگ حضور دارند. البته گفته می‌شود که دلیل انتقادات بازیکنان این بوده که FIFPro از تغییر در مقررات مربوط به ایجنت‌ها حمایت کرده است و مینو رایولا و جاناتان بارنت، ایجنت‌های زلاتان و بیل، با این تغییرات به‌شدت مخالف هستند. ابراهیموویچ قبلاً با اینکه تصویرش در بازی فیفا استفاده شود مشکلی نداشته است و حالا روزنامه میرر نوشته که ایجنتش از او خواسته این کار را انجام دهد، تا به این ترتیب به FIFPro فشار وارد شود.

 

ارلینگ براوت هالند نمی‌تواند دست از گلزنی بردارد. یک هفته نمی‌گذرد که نام او به خاطر زدن گل یا شکستن یک رکورد مطرح نشود. فقط به آمار مهاجم 20 ساله بوروسیا دورتموند نگاه کنید. هالند 7 بازی برای تیم ملی نروژ انجام داده و شش گل زده (اولین آنها همین دو ماه پیش بوده)، در این فصل از 13 بازی‌اش برای دورتموند فقط در سه تا نتوانسته گل بزند -از جمله برد 4 گله شنبه در بوندس‌لیگا- و در مجموع 17 بار دروازه رقبا را باز کرده.  این جوان در هفت بازی آخرش گل زده و آخرین دبل او، مقابل کلاب بروژ باعث شده زودتر از هر بازیکن دیگری به آمار 16 گل در لیگ قهرمانان برسد.  این تعداد گل را دست‌کم نگیرید، رونالدوی برزیلی، زین‌الدین زیدان، داوید ویا و میروسلاو کلوزه افتخارات بی‌شماری را در دنیای فوتبال به دست آورده‌اند اما در لیگ قهرمانان تنها 14 گل به ثمر رسانده‌اند. هالند هفته پیش جایزه «پسر طلایی» را به عنوان بهترین بازیکن 21 سال یا کمتر اروپا برد اما آیا او می‌تواند بهترین بازیکن جهان شود؟

 

یک روند مستمر

احتمالاً نباید تعجب کرد از اینکه او مرتباً گل می‌زند وقتی در نظر بگیریم در فصل گذشته در 40 بازی برای دو باشگاه 44 گل زد. او در آغاز ژانویه از ردبول سالزبورگ به دورتموند آمد و با وجود آنکه تنها 59 دقیقه بازی کرده بود، بازیکن ماه بوندس‌لیگا شد. در لیگ قهرمانان که عاشقانه دوستش دارد و سرودش را در ماشینش گوش می‌دهد، نخستین جوانی است که توانسته در یک فصل 10 گل بزند. این آمار در هفت بازی به دست آمد تا او در دورقمی کردن گل‌هایش در لیگ قهرمانان سریعترین بازیکن تاریخ شود.

 

 لزوم انتقال

بوروسیادورتموند البته باشگاه بزرگی است اما اگر هالند به همین شکل خنده‌آور گل بزند تیم‌هایی که شرایط مالی بهتری دارند، قطعاً وسوسه می‌شوند او را جذب کنند. احتمالاً او حداقل تا دو سال آینده در تیمش می‌ماند اما گزارش‌ها نشان می‌دهد بند فسخ قراردادش به مبلغ 75 میلیون یورو در سال 2022 فعال می‌شود و این مبلغ هیچ است اگر همچنان همینطور گل بزند.

هالند یک برنده بالفطره است و به اندازه فوق‌ستاره پرتغالی، کریستیانو رونالدو و اسطوره سوئدی، زلاتان ابراهیموویچ که الگوی او محسوب می‌شود، میل به موفقیت دارد. دورتموند هشت سال است که قهرمان بوندس‌لیگا نشده و هالند حتی به دنیا نیامده بود وقتی این باشگاه برای آخرین بار در سال 1997 لیگ قهرمانان اروپا را فتح کرد. بنابراین اگر انتظار برای رسیدن به یک جام مهم ادامه پیدا کند، میل به بهترین شدن او را وسوسه می‌کند که از این تیم جدا شود.

اما به کجا؟ پیش از این گفته می‌شد منچستریونایتد به جذب این بازیکن علاقه دارد اما اینکه آیا آنها می‌توانند در سال‌های پیش رو در کورس قهرمانی اروپا و لیگ برتر قرار بگیرند، هنوز معلوم نیست.

رئال مادرید باشگاه دیگری است که شایعاتی درباره علاقه‌اش به هالند مطرح شده، این را هم می‌گویند که او این انتقال را می‌پسندد. لیدزیونایتد هم هست؛ باشگاهی که هالند از کودکی طرفدارش بوده به خاطر اینکه پدرش، آلف اینگه، برایش بازی کرده اما کمی غیرمنطقی است اگر فکر کنیم تیم تازه صعودکرده به لیگ برتر ظرف دو، سه سال برای قهرمانی در لیگ سخت جزیره بجنگد. صادقانه باید اعتراف کرد اگر هالند فرم گلزنی خود را حفظ کند، در آینده نزدیک مجبور به انتخاب است.

 

 مسی و رونالدو ابدی نیستند

ما لوس شده‌ایم و در 15 سال اخیر، کمتر یا بیشتر، دو تا از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال را تماشا کرده‌ایم؛ رونالدوی 35 ساله و لیونل مسی 33 ساله اما واقعیت این است که آنها نمی‌توانند تا ابد همینطور بدرخشند.  حتی ماشین گلزنی بایرن‌مونیخ، روبرت لواندوفسکی 32 ساله است اما آیا هالند همان کسی است که می‌تواند پا در کفش آنها کند و جایشان را بگیرد؟ مربی تیم ملی نروژ چنین نظری دارد. لارس لاگربک بعد از آنکه هالند در اواخر شهریور نخستین گل ملی خود را به ثمر رساند، گفت: «من خیلی وقت است که در فوتبال فعالیت دارم اما هرگز بعد از مسی یا رونالدو، بازیکنی مثل او ندیده‌ام که با این سن کم اینطور پیشرفت کند. او منحصر به فرد است و تمام شرایط لازم برای تبدیل شدن به یک بازیکن کلاس جهانی را دارد. اگر به یک سوم هجومی زمین و محوطه جریمه نگاه کنید، او واقعاً طراز اول است.  اگر همین کیفیت را حفظ کند و ارتقا بخشد و از نظر مصدومیت شانس بیاورد، می‌تواند بهترین باشد.»

منبع: BBC

 

گزارش شده که رختکن ناپولی متشنج است و بازیکنان با جنارو گتوزو، مربی تیم به‌شدت دچار مشکل شده‌اند. به این ترتیب مشخص نیست که آینده گتوزو در این تیم چگونه خواهد بود.

ناپولی مقابل میلان با نتیجه سه بر یک شکست خورد و گتوزو پس از بازی گفت که هر فرد باید مسئولیت خود را بپذیرد. پس از این صحبت‌های او، حرف‌های تندی بین او و بازیکنانش ردوبدل شده است.

البته باشگاه ناپولی خبر درگیری را تکذیب کرده است اما این اتفاق یک سال پس از جنگ داخلی در دوران کارلو آنچلوتی روی داده است. تیم آنچلوتی در چند بازی نتیجه نگرفت و او خواستار آن شد که بازیکنان به اردوی تمرینی بروند. بازیکنان حاضر نشدند این کار را انجام دهند و این کار آنها با خشم آئورلیو دلائورنتیس، مالک باشگاه مواجه شد. چند هفته طول کشید تا اوضاع در این باشگاه آرام شود.

آنچلوتی در ناپولی دوام نیاورد و حالا باید دید که سرنوشت گتوزو چه خواهد شد. او که هم‌تیمی سابق زلاتان ابراهیموویچ، ستاره دیدار میلان و ناپولی است، رختکن این تیم را کاملاً متحول کرد و تصمیم گرفت به بازیکنان باتجربه‌ای مانند آلن برزیلی اجازه رفتن بدهد اما به نظر می‌رسد که در جنوب ایتالیا، تاریخ دارد تکرار می‌شود.

کوریره دلو اسپورت نوشته که گتوزو پس از سومین شکست پیاپی در ورزشگاه سان‌پائولو، با برخی از بازیکنان مهم باشگاه درگیری بسیار شدیدی داشته است. کالیدو کولیبالی، دریس مرتنس، ماریو رویی و فابین روییس از بازیکنان اصلی ناپولی هستند اما برابر میلان نمایش خوبی نداشتند. این چهار بازیکن نگران آن بوده‌اند که حرف‌های گتوزو درباره رفتار تیم باعث شود که طرفداران آنها را مقصر این ناکامی‌ها بدانند. گتوزو پس از بازی گفته بود: «تصادفی نیست که در چنین دیدارهایی موقعیت‌های بسیاری می‌سازیم ولی از آنها استفاده نمی‌کنیم. ما باید روی کاری که انجام می‌دهیم تمرکز داشته باشیم. ما بیش از حد به این فکر می‌کنیم که جای چه چیزی خالی است، چه کاری انجام نمی‌دهیم و چه چیزی علیه ماست. مسأله بدشانسی نیست. ما اراده کافی را نداریم و تکنیک و کیفیت کافی نیست. من ماه‌هاست در این باره دارم حرف می‌زنم. من رفتاری از تیم می‌بینم که دوستش ندارم و این به ضرر ماست. ما باید این موضوع را هر چه سریع‌تر حل کنیم.»

این حرف آخر او باعث شده که بازیکنان خشمگین شوند. گتوزو در دوران بازی‌اش بازیکن جنگنده‌ای بود و حالا می‌خواهد که بازیکنان هم همین رفتار را داشته باشند. عملکرد او به عنوان مربی بد نبوده است. تیم او در 40 بازی 12 شکست داشته است اما ناپولی نسبت به فصل گذشته در این مقطع دو امتیاز کمتر کسب کرده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که هیچ‌کدام از بازیکنان ناپولی، حتی آنهایی که نیمکت‌نشین بودند هم حرف‌های او را نپسندیده‌اند. بازیکنان نگران آن هستند که حرف‌های او دردسر ایجاد کند، به‌ویژه اینکه بازیکنان هفته گذشته بر سر دستمزد خود با باشگاه به توافق نرسیده‌اند و نمی‌خواهند طرفداران از آنها متنفر شوند.

بازیکنان پس از بازی با میلان گفته‌اند که نمی‌خواهند در مقابل دوربین‌های تلویزیونی از آنها انتقاد شود. 10ماه پیش، پس از دیدار ناپولی و فیورنتینا، دعوای شدیدی در تیم درگرفت. ناپولی در ادامه توانست فاتح جام حذفی شود. گتوزو فردی خرافاتی است و شاید حالا به این فکر کند که این دعوا می‌تواند باز هم منجر به موفقیت تیم شود.  قرارداد فعلی گتوزو در پایان فصل جاری منقضی می‌شود و او با باشگاه بر سر تمدید آن به توافق نرسیده است.  صحبت‌های پس از بازی با میلان از دید سران باشگاه خوب نبوده است. البته باشگاه ناپولی در بیانیه‌ای نوشته است: «در برخی سایت‌ها و روزنامه‌ها، ماجرایی نقل شده که کاملاً ساختگی است و ناگهان پدیدار شده است. آنها می‌گویند که نزاع تندی بین بازیکنان ناپولی و رینو گتوزو درگرفته است. ما داریم درباره داستانی صحبت می‌کنیم که هیچ پایه و اساسی ندارد.»

 

 

راب داوسن ‌    

 

اوله‌گونار سولشر قبل از آمدن باشاک شهیر به اولدترافورد گفته بود منچستریونایتد راهی پیدا می‌کند که در مقطعی از این فصل بدون برونو فرناندز به هدفش برسد اما باید این مربی نروژی را به خاطر زدن این حرف بخشید.  

یونایتد با پیروزی 4 بر یک برابر مدافع عنوان قهرمانی لیگ ترکیه تنها یک امتیاز با صعود به مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا فاصله دارد و نقش هافبک هجومی پرتغالی در این موفقیت با هیچ‌کس قابل مقایسه نیست.

در کنفرانس خبری دوشنبه، سولشر پذیرفت که باید در این فصل بدون وقفه و فشرده، زمانی را به فرناندز استراحت بدهد اما 24 ساعت بعد این بازیکن 26 ساله ثابت کرد حرف زدن در این باره از عمل خیلی آسانتر است. قبل از اینکه 20 دقیقه از بازی بگذرد، او گل اول را زد، یک پاس گل به مارکوس رشفورد داد که با نزدیک‌ترین آفسایدگیری مردود اعلام شد و بعد گل دوم را زد. او 9 گل تا همین جای فصل زده که پنج‌تایش در سه بازی اخیر بوده. چطور می‌خواهی به بازیکنی استراحت بدهی که بدون او آشکارا کارت لنگ است؟ سولشر گفت: «ما هر روز او را در تمرین می‌بینیم و وقتی او را به تیم آوردیم، می‌دانستیم به چه چیزهایی می‌رسیم. او بازیکنی است که دوست دارد ریسک کند، به دنبال پیروزی تیم است و در این بازی ثابت کرد توانایی‌اش فقط پنالتی زدن نیست.» آمارش به درد گرافیک‌های شبکه‌های اجتماعی می‌خورد: او از ژانویه که اسپورتینگ لیسبون را به مقصد شیاطین سرخ ترک کرده، در 35 بازی 21 گل زده و سریعتر از هر بازیکن دیگری در تاریخ منچستریونایتد به آمار 20 گل رسیده اما اهمیت او برای تیم یونایتد را نمی‌توان در این اعداد و ارقام منحصر دانست. لحظاتی بعد از آنکه گل اول را به زیباترین شکل ممکن زد، با آرون وان بیساکا و بعد ویکتور لیندلوف درباره جایگیری‌شان حرف زد.  با یک دفاع همراه با خونسردی به تشویق هری مگوایر پرداخت و بعد به سراغ ادینسون کاوانی رفت که نخستین بار در ترکیب اصلی یونایتد قرار گرفته بود و دستوراتی به او داد.

مگوایر بازوبند می‌بندد اما فرناندز رهبر تیم است. کارش قابل توجه بود وقتی یونایتد قبل از پایان نیمه اول پنالتی به دست آورد و فرناندز به جای اینکه هت‌تریک خود را کامل کند، توپ را به رشفورد داد که بیش از یک ماه برای یونایتد گل نزده بود. 

رشفورد گل زد تا یونایتد برای نخستین بار بعد از پیروزی 7 بر یک مقابل رم در سال 2007 نیمه اول یک بازی در لیگ قهرمانان را با پیروزی 3 بر صفر به پایان برساند.

این نخستین بار نیست که فرناندز، تیم را در اولویت قرار می‌دهد. مقابل اورتون هم می‌توانست هت‌تریک خود را کامل کند اما به کاوانی پاس داد تا نخستین گل خود را برای یونایتد بزند. فرناندز بعد از پیروزی مقابل باشاک شهیر گفت: «هر بازیکنی دوست دارد هت‌تریک کند اما بعد از آخرین بازی لیگ برتر به رشی گفتم پنالتی بعدی را تو بزن و این یادم بود. این را هم به خاطر داشتم که رشی یکی از گلزنان طراز اول لیگ قهرمانان است و باید گل بزند تا اعتماد به نفسش حفظ شود. مهم نیست چه کسی پنالتی می‌زند، مهم گل زدن تیم است. اگر تیم گل بزند، من هم به خواسته‌ام می‌رسم.» بعد از یک ساعت و وقتی خیال یونایتد از پیروزی راحت شد، فرناندز به استراحتش رسید و جای خود را به میسون گرینوود داد اما برای بازی یکشنبه با ساوتهمپتون، نخستین نام ترکیب اصلی سولشر، فرناندز خواهد بود.  پل پوگبا حتی وقتی آماده است، کمتر فرصت بازی پیدا می‌کند، دونی فان دبیک هنوز در لیگ برتر در ترکیب اصلی نبوده، یونایتد بدون مگوایر در زمین پاری‌سن‌ژرمن پیروز شد و دین هندرسون می‌تواند در صورت لزوم جای داوید دخئا را بگیرد اما برای سولشر پیدا کردن جانشین فرناندز سخت و شاید محال است. او از 14 بازی این فصل یونایتد فقط یکی را از دست داده و از زمان انتقال 47 میلیون پوندی‌اش تنها در دو بازی غایب بوده.  تیم سولشر تا آخر سال 10 بازی دارد اما فرصتی برای استراحت مؤثرترین بازیکنش نیست؛ تیم دهم جدول لیگ برتر را چه به این حرف‌ها!  سولشر فراموش نمی‌کند که با وجود برتری 3 بر صفر، با بیرون رفتن فرناندز در نیم ساعت پایانی جای خالی‌اش کاملاً احساس شد؛ میهمان به گل رسید و تیرک دروازه میزبان را لرزاند. مربی نروژی گفت نیمه دوم متفاوت است و نمی‌توان همان ضرباهنگ را حفظ کرد اما واقعیت چیز دیگری است.  فرناندز در مرکز موفقیت‌های این فصل تیم است و به این زودی‌ها نمی‌شود انتظار موفقیت از تیم را بدون او داشت.

منبع: ESPN

یوونتوس در کنار بارسا، چلسی وسویا جزو 4 تیمی بود که در شب نخست از هفته چهارم مرحله گروهی لیگ قهرمانان به مرحله حذفی صعود کردند اما صعودش، دقیقه آخری و پر زحمت بود. بانوی پیر در شبی که میزبان تیم فرانس‌واروش مجارستان بود، گل اول را خورد و با اینکه به وسیله رونالدو آن را به تساوی کشاند و کاملاً هم بر بازی سوار بود، تا دقیقه 2+90 انتظار کشید و   با گلزنی مهاجم تعویضی‌اش آلوارو موراتا گل دوم را زد و بازی را 2 بر یک برد. این پیروزی یوونتوس را 9 امتیازی کرد تا همراه با بارسلونای 12 امتیازی صعودش را قطعی کند. یوونتوس در حالی برای کسب پیروزی به دردسر افتاد که برای اولین بار در تاریخ 123 ساله خود بدون حتی یک بازیکن بومی در سازمان دفاعی‌اش به میدان رفت. تا پیش از این سابقه نداشت که یوونتوس بدون یک مدافع یا دروازه‌بان ایتالیایی بازی کند. آندره‌آ پیرلو سرمربی یوونتوسی‌ها برای این بازی وویچخ شزنی لهستانی را درون دروازه قرار داد و خط دفاعی 4 نفره تیمش را هم به ترتیب از راست به چپ با خوان کوادرادوی کلمبیایی، دانیلوی برزیلی، ماتیس دلیخت هلندی و الکس ساندروی برزیلی کامل کرد. با توجه به مصدومیت و غیبت دو مدافع کهنه‌کار ایتالیایی یوونتوسی‌ها، لئوناردو بونوچی و جورجو کیه‌لینی، او مجبور شد از دانیلو که در اصل یک دفاع راست است به عنوان مدافع میانی استفاده کند. در هر صورت گلی که موراتا زد اجازه نداد بانوی پیر یک هفته دیگر برای کسب جواز صعود منتظر بماند. مهاجم اسپانیایی که در این فصل گل‌های مهمی برای تیم تورینی زده، در پایان بازی گفت: «در دوره اول حضورم در یوونتوس که 22 ساله‌ بودم فقط حواسم را زمانی جمع می‌کردم که توپ نزدیکم بود. الان که به یوونتوس برگشته‌ام اما حواسم بسیار جمع‌تر است و می‌دانم هر توپی که می‌‌آید، می‌تواند به یک موقعیت گلزنی تبدیل شود. البته در وجود من چیزی تغییر نکرده است بلکه همانطور که بارها هم گفته‌ام از چیزهایی که در این سال‌ها بر من گذشته درس گرفته‌ام و به همین دلیل الان بازیکن پخته‌تری هستم.»

 

مایک تایسون قهرمان سابق بوکس سنگین‌وزن جهان که خودش را برای بازگشت به رینگ بوکس آماده می‌کند، می‌گوید سیر صعودی توأم با رکوردشکنی‌اش برای رسیدن به قله بوکس دسته سنگین‌وزن جهان خیلی سریعتر از چیزی که می‌بایست او را به مقام قهرمانی رساند و همین موضوع هم سبب شد که او اسیر افکاری شوم شود.

تایسون 54 ساله که این روزها خودش را برای بازگشت به رینگ و مبارزه‌ای نمایشی با روی جونز جونیور آماده می‌کند، شنبه هفته آینده بعد از سال‌ها اولین مبارزه‌اش را انجام خواهد داد. درباره این مبارزه و انتظارات از مردی که در 20 سالگی جوان‌ترین قهرمان بوکس سنگین‌وزن جهان شده بحث‌های فراوانی صورت گرفته است.

خود تایسون اما ارزیابی جالبی از این مبارزه دارد. او گفت: «من فکر می‌کنم که «روی» می‌تواند کمی سیلی خوردن دور رینگ را تحمل کند. فکر کنم هوای آن آشپزخانه خیلی گرم خواهد بود (کنایه از جو مبارزه)». تایسون که با پادکست «No Passion No point» در شبکه BBC‌گفت‌و‌گو می‌کرد، با اشاره به اینکه قرار نیست مبارزه‌ای جدی و خشونت‌آمیز میان او و روی جونیور دربگیرد درباره جزئیات این رویداد صحبت کرد و گفت که در این مبارزه هیچ‌یک از دو بوکسور نباید به فکر ناک‌اوت کردن حریف بروند. گویا قرار است که هر راند از این مبارزه هشت راندی، برخلاف مبارزات رسمی که هر راند آن 3 دقیقه‌ است، دو دقیقه به طول انجامد. ظاهراً هدف از برگزاری این مبارزه بیشتر به وجد آوردن تماشاگران و دوست‌داران بوکس از دیدن دوباره تایسون در رینگ بوکس مقابل جونز 51 ساله (4 بار قهرمان جهان) باشد تا فراهم آوردن فرصتی برای هر یک از این دو بوکسور به منظور به رخ کشیدن آمادگی‌شان برای مبارزات بعدی. این مبارزه همچنین بهانه‌ای شده تا تایسون به یاد روزهای پرحاشیه حرفه‌اش بیفتد که افتخاراتش از جمله مقام قهرمانی جهان در سال 1986، تحت‌الشعاع اتفاقات رسواکننده زندگی شخصی‌اش ازجمله 6 سال حبس به جرم تجاوز، مشکلات مالی و اعتیاد قرار گرفت. تایسون معتقد است که اگر در سنین پایین قهرمان جهان نشده بود، شاید آن اتفاقات ناگوار هم برای زندگی شخصی‌اش رخ نمی‌داد.

او گفت: «بهترین مقطع از زندگی من احتمالاً درست قبل از قهرمان شدنم بود چون به محض اینکه قهرمان شدم زندگی‌ام دستخوش اتفاقات مختلف واقع شد. من زمان مناسبی قهرمان نشدم. قهرمانی در آن سن پایین سبب شد که اطرافم پر از خون‌آشام‌های احساسی شود.»

تایسون می‌گوید الان آنقدر عاقل شده که خودش را کنترل کند هرچند کودک درونش همیشه زنده است. او ادامه داد: «کودک درون من همیشه زنده است. من الان می‌دانم که چطور او را کنترل و از او محافظت کنم اما در آن سال‌هایی که کارهای احمقانه می‌کردم و به زندان افتادم مراقب کودک درونم نبودم. بهترین اتفاقی که برای هر زن و مرد جوانی می‌تواند رخ دهد داشتن یک الگوی شایسته است که مراقب آنها باشد. احساسات باید دوطرفه باشد. موفقیت شما در تحقق اهداف‌تان باید آنها را خوشحال کند. به این فکر کنید که من بدون بوکس الان کجا بودم. من حتی نمی‌خواهم به آن فکر کنم. من الان مسئولانه و عاقلانه زندگی می‌کنم. الان زندگی فقط در این خلاصه می‌شود.»