پسری که چشم بوندس‌لیگا را گرفت
در شبی که دورتموند با نتیجه 5 بر 2 هرتا را در برلین در هم کوبید، دو بازیکنش بیش از سایرین در کانون توجه قرار گرفتند. یکی از آنها یوسوفا موکوکو بود که رکوردی جدید در بوندس‌لیگا به ثبت رساند. درست یک روز پس از 16 ساله شدنش، این بازیکن کامرونی‌الاصل که تابعیت آلمانی دارد، 5 دقیقه به پایان بازی از روی نیمکت به زمین مسابقه رفت تا در تحقیر میزبان سهیم باشد.
در تاریخ بوندس‌لیگا برای هیچ شروعی به اندازه اولین بازی موکوکو انتظار وجود نداشت. برای هواداران دورتموند، انگار سال‌هاست که موکوکو را در ترکیب تیم‌شان می‌بینند اما او طبق قوانین باید صبر می‌کرد تا 16 ساله شود تا سرانجام بتواند اولین بازی‌اش را در بوندس‌لیگا انجام دهد. این لحظه تاریخی در دقیقه 85 در استادیوم المپیک برلین رقم خورد زمانی که او جای ارلینگ هالند را گرفت، بازیکن دیگری که مانند او توجه هواداران دورتموند را جلب کرد و دلیلش هم زدن 4 گل از 5 گل این تیم بود.
موکوکو با 16 سال و یک روز سن به جوان ترین بازیکن در فوتبال حرفه‌ای آلمان و پنجمین بازیکن جوان در لیگ‌های اروپایی تبدیل شد.
او در چند دقیقه حضورش در میدان چند حرکت خوب هم داشت اما فرصتش کمتر از آن بود که بتواند تأثیرگذار ظاهر شود. البته او کلی زمان برای این کار خواهد داشت اما فعلاً می‌تواند از شکست رکورد نوری شاهین در سال 2005 که با 16 سال و 11 ماه ثبت شد، لذت ببرد. پس از 4 فصل حضور درخشان در لیگ جوانان آلمان، کاملاً منطقی بود که دورتموندی‌ها برای بردن او به تیم اصلی‌شان لحظه‌شماری کنند. دو فصل پیش او در 25 بازی‌اش برای تیم جوانان 46 گل زد و 8 پاس گل داد. فصل گذشته در 20 بازی‌اش 34 گل زد و 9 پاس گل داد و این فصل هم در سه بازی 10 گل زده است. لوسین فاوره سرمربی دورتموند از ماه ژانویه موکوکو را به تمرینات تیم اصلی دعوت کرد قبل از آنکه محدودیت‌های کرونایی کار را برای این بازیکن جوان سخت‌تر کرد. او گفت: ‌«موکوکو نمی‌داند که با کدام پای خود بازی می‌کند! او برای بازی با هر دو پایش مسلط است. دیدن بازی‌اش و تمرین دادن او لذت‌بخش است.» در حالی که دورتموند پیش از این هم با حضور هالند، جیو رینا و جیدون سانچو یکی از مهیج‌ترین خطوط حمله جوان اروپا را داشت، با اضافه شدن موکوکو می‌توان‌ انتظار بهتر شدن اوضاع این تیم را داشت هرچند او فعلاً باید زیر سایه هالندی باشد که هفته پیش جایزه پسر طلایی فوتبال اروپا را به عنوان آینده‌دارترین فوتبالیست جوان قاره سبز برد.
 
 
دو امتیاز از دست دادیم
زیدان: ایسکو می‌ماند
زین‌الدین زیدان سرمربی رئال مادرید پس از‌ تساوی یک - یک شاگردانش در خانه ویارئال به شایعاتی مربوط به آینده دو بازیکن خود و انتقاداتی که در این چند وقت اخیر از او شده است پاسخ داد.
زیدان ابتدا درباره نتیجه بازی و دلیل تعویض ماریانو در اواخر بازی گفت: «با توجه به عملکردی که داشتیم حق ما از این بازی به مراتب بیشتر از یک امتیاز بود. یک امتیاز برای کاری که ما کردیم خیلی کم بود. برای بازیکنانم ناراحتم چون واقعاً تلاش کردند. ماریانو هم خیلی وقت بود که بازی نکرده بود و به همین دلیل هم در دقایق پایانی بازی انرژی‌اش تحلیل رفت.»
به نظر زیزو آیا رئال مادرید از این بازی یک امتیاز گرفته یا دو امتیاز از دست داده؟ او در پاسخ به این سؤال گفت: «مسلماً ما دو امتیاز از دست داده‌ایم.»
زیدان درباره آینده ایسکو و در پاسخ به این سؤال که آیا این هافبک اسپانیایی از رئال مادرید خواسته با جدایی او موافقت کند، گفت: «خیر به هیچ عنوان. ما درباره چیزهایی که در داخل تیم‌مان رخ می‌دهد صحبت نمی‌کنیم. در مورد ایسکو اما باید بگویم که او بازیکن رئال مادرید است، اینجا می‌ماند، در کنار ماست و دیگر حرفی نمی‌ماند.»
سرمربی فرانسوی کهکشانی‌ها سپس به انتقاداتی که اخیراً از او شده است پاسخ داد و گفت: «من برای کارم همانقدر انگیزه دارد که قبلاً داشتم و همیشه هم همینقدر انگیزه خواهم داشت. شما نگران نباشید. شما به کاری که تا الان انجام می‌دادید ادامه دهید و من هم کار خودم را ادامه می‌دهم.»

ریک شارما
 

بازی مقابل اتلتیکومادرید در واندا متروپولیتانو در بهترین روزهای هر تیمی آسان نیست و بارسلونا در پایتخت اسپانیا بیش از پیش در منجلاب مشکلات فرو رفت. اینکه میهمان بخت برگشته با یک گل شکست بخورد، در رده دهم لالیگا با 9 امتیاز اختلاف نسبت به تیم صدرنشین دیگو سیمئونه به دست و پا زدن بیفتد و بدترین شروع خود در لیگ بعد از فصل 1992-1991 را به ثبت برساند، برای وخامت اوضاع کافی بود. در عین حال، مصدومیت شدید زانو برای مدافع میانی باتجربه تیم، جرارد پیکه، آبی‌اناری‌پوشان را با یک بحران دفاعی مواجه کرده بخصوص با مصدومیت جزیی که برای سرخی روبرتو پیش آمده است.

بدون اینکه بخواهیم درباره شدت مصدومیت پیکه اغراق کنیم، شرایطش واقعاً بد به نظر می‌رسید و این بازیکن تیم ملی اسپانیا با چشمانی اشکبار زمین را ترک کرد. او دو ماه دیگر 34 ساله می‌شود و راهی طولانی و سخت برای بازگشت پیش رویش قرار دارد.
کارلس پویول، زوج سابق او در خط دفاعی بارسلونا در توئیتر برایش نوشت: «قوی باش، جرارد. امیدوارم هیچ چیز نباشد.» بارسا هم چنین امیدی دارد چون قلب دفاع جایی است که آنها قدرت و پشتوانه زیادی در آن ندارند. در واقع، آنها می‌خواستند در تابستان اریک گارسیا را بخرند اما آنقدر از نظر مالی ضعیف شده‌اند که نتوانستند با قیمت بسیار غیرمنطقی منچسترسیتی برای این بازیکن 20 ساله کنار بیایند. حالا سه مدافع میانی تخصصی در کل تیم دارند، پیکه، کلمان لنگله و رونالد آرائوخو.
اگر پیکه چند وقت بازی نکند، دو نفر می‌مانند اگرچه فرنکی دیونگ توانایی انتقال از خط میانی به دفاع را دارد، همان کاری که مقابل اتلتیکو انجام داد. نگران‌کننده اینکه سطح بازی لنگله در این فصل افت آشکاری داشته ضمن اینکه آرائوخو تنها 21 سال دارد. البته سن او مانع از حضورش در ترکیب اصلی نمی‌شود  خصوص با توجه به اینکه بازی‌هایش تا به حال عالی بوده، هماهنگ و همراه با اعتماد به نفس. در عین حال، اندازه نمونه ما کوچک است و او تنها 10 بازی برای بارسا انجام داده.
بنابراین از دست دادن پیکه، برای بارسا ویران‌کننده است، خود او هم نابود می‌شود. و این مصدومیت پایان یک شب تلخ و بد برای او بود چون او روی گلی که در نهایت به باخت بارسلونا انجامید، مقصر بود. گل یانیک کاراسکو در آخرین لحظات نیمه اول محصول اشتباه پیکه و مارک آندره تراشتگن بود.
اما بارسلونا در مجموع شب ناامیدکننده‌ای داشت، شبی که فرضیه غمباری را تأیید کرد، اینکه کاپیتان لیونل مسی با بارسلونای رونالد کومان منطبق نیست ضمن اینکه به نظر می‌رسد برنده شش توپ طلا تا حدودی اعتماد به نفس خود را از دست داده است. اینکه مسی نمی‌تواند خودش را در بازی‌ها تحمیل کند، مشکل بزرگی برای کومان است بخصوص با توجه به اینکه مربی هلندی درست نمی‌داند چطور با تنوع تاکتیکی، تیم را از موقعیت‌های سخت خارج کند.
در واقع بارسلونا هیچ وقت در این فصل وقتی از حریف عقب افتاده، نتوانسته بازی را ببرد و برای بدترشدن اوضاع، ایده کومان برای تغییر روند بازی فرستادن تمام بازیکنان با ذهنیت هجومی به زمین است که به طور کامل ساختار تیم را به هم می‌ریزد.
انتقال آنتوان گریزمان از اتلتیکومادرید به بارسلونا همچنان یک اشتباه بسیار گرانقیمت تلقی می‌شود، برای بازیکن و باشگاه و تیم پایتخت در حال حاضر تنها طرفی است که از آن سود برد. اما او تنها بازیکنی نیست که در بارسلونا موفق عمل نکرده و روحیه خود را از دست داده. بعد از بازی هیچ یک از بازیکنان بارسلونا حاضر به مصاحبه تلویزیونی نشد مگر پدری 17 ساله که کمتر از یک دقیقه حرف زد. هرچه می‌خواهید درباره لوییس سوارس بگویید که این تابستان به اتلتیکو رفت اما او حرف می‌زد وقتی هیچ کس حاضر نبود و حالا بارسلونا این حس مسئولیت‌پذیری را در حال حاضر کم دارد. بر عکس اتلتیکو متحد و قوی است و به نظر می‌رسد برای رسیدن به نخستین قهرمانی بعد از سال 2014 کاملاً آماده و توانا است. بارسلونا مثل همان موقع که مربی‌اش، تاتا مارتینو بود، ضعیف است. نخستین پیروزی اتلتیکو برابر بارسلونا در لیگ بعد از سال 2010 پایان یک شب تلخ از هر جهت بود.
منبع: گل
 

تاتنهام این هفته منچسترسیتی را 2- صفر برد و مورینیو توانست در نبردی حساس، پپ گواردیولا را شکست دهد. اما پارسال این موقع، طرفداران تاتنهام سردرگم شده بودند. موریسیو پوچتینو، موفق‌ترین مربی دوران معاصر باشگاه، اخراج شده بود. جانشین او ژوزه مورینیو بود که یکی از پرافتخارترین مربیان دنیاست، اما موافقان و مخالفان بسیاری دارد. مشخص بود که با مورینیو، اتفاقات زیادی در راه است. اما در یک سال نخست حضور مورینیو در تاتنهام چه گذشته است؟

تیم او ملالت‌بار بازی نمی‌کند
درست یا غلط، می‌گویند مورینیو مربی عمل‌گرایی است که حاضر است در ازای گرفتن نتیجه، دست از بازی زیبا بردارد اما در این فصل این اتفاق نیفتاده است. تاتنهام در رده‌های بالای جدول است و 21 گل هم به ثمر رسانده، یعنی فقط چلسی بیشتر از این تیم گل زده. آنها نتایج جالبی گرفته‌اند، مانند پیروزی شش بر یک در خانه منچستریونایتد. این تیم در خانه ساوتهمپتون هم پنج بر دو پیروز شده، و تساوی سه بر سه مقابل وستهم هم اگرچه با فروپاشی تاتنهام در دقایق پایانی همراه بود، اما در هر حال این بازی اصلاً ملالت‌بار نبود.
 

... اما همچنان می‌تواند زشت پیروز شود
اگر تیم مورینیو با تفریح گل بزند او ناراحت نخواهد شد، اما او به اندازه‌ای تجربه دارد که بداند برخی دیدارها نیاز به روشی متفاوت دارند. پیش از دیدارهای ملی، تاتنهام حتی صدرنشین لیگ برتر هم شد که این اتفاق برای اولین بار پس از سال 2014 روی داد. آنها در آن هنگام وست‌بروم را یک بر صفر بردند، در دیداری که تنها چند فرصت برای دو تیم به وجود آمد. آنها در بازی‌های قبلشان توانسته بودند برایتون را دو بر یک ببرند و در خانه برنلی هم یک بر صفر پیروز شوند. این دیدارها نشان داد که مورینیو دارد تیمی می‌سازد که می‌تواند نتیجه را به هر ترتیب ممکن بگیرد. تاتنهام فصلی طولانی پیش رو دارد، و قرار نیست همه بازی‌هایش تماشایی باشند. نتیجه‌گیری در هنگامی که در بهترین فرم خود نیستید عادت مربیان پیروز است، و مورینیو دوست دارد این شیوه را ادامه بدهد.

مورینیو می‌داند چطور به خواسته‌هایش برسد
زمانی که او در تساوی مقابل برنلی در فصل گذشته تانگوی اندومبله را بین دو نیمه تعویض کرد، در پایان بازی از گران‌ترین خرید باشگاه انتقاد کرد: «امیدوارم که او فصل بعد فوق‌العاده باشد، چون چیزی که تا حالا دیده‌ایم کافی نبوده است.» شیوه مدیریت مورینیو مشهور است، و او با بازیکنانش برخوردهای جدی دارد. اندومبله گفت که این حرف‌ها تأثیری روی او نگذاشت، اما او در این فصل بازیکنی متفاوت شده است. اندومبله حالا بازیکن ثابت تاتنهام است و بارقه‌هایی از استعداد بالایش را نشان داده است.
مورینیو در بازار نقل و انتقالات هم به خواسته‌هایش رسید. او در فوریه تیمش را با پتویی مقایسه کرد که نمی‌تواند همه را تحت پوشش قرار دهد. او حالا می‌گوید: «تیم من متوازن و خیلی خوب است». باشگاه در پنجره نقل و انتقالات هشت بازیکن خرید، از جمله کارلوس وینیسیوس، مهاجمی که مورینیو می‌خواست.

خط حمله باید ضعف دفاع را جبران کند
تیم‌های مورینیو معمولاً پیرامون یک خط دفاعی منسجم ساخته می‌شوند؛ مدافعان او واحدی نفوذناپذیر می‌سازند که کارهای سخت را انجام می‌دهند تا بازیکنان خلاق بدرخشند. اما این تیم تاتنهام در دفاع خیلی عالی نیست. این تیم در این فصل تنها سه کلین‌شیت داشته است، و در دیدارهای بعدی هم باید با چلسی، آرسنال و لیورپول بازی کند. اگرچه خط دفاعی در بالاترین سطح خود نبوده، اما مورینیو می‌تواند از این خوشحال باشد که یکی از بهترین خطوط حمله لیگ را دارد. هری کین و سون هیونگ-مین فرم درخشانی دارند، و امثال گرت بیل، لوکاس مورا، و استیون برخواین هم هستند. شاید شیوه «بیشتر از حریف گل بزنید» برای تاتنهام مناسب باشد.

او می‌تواند دوباره خود را اثبات کند
مورینیو دوست دارد همیشه به دنیا نشان دهد که به بردن مشهور است. حتی دوران حضور او در منچستریونایتد، که در آن قدرت مدیریتش را از دست داده بود هم با دو جام همراه بود. پوچتینو در تاتنهام قهرمانی را کم داشت. مورینیو بعید است خود را به اندازه پوچتینو محبوب سازد، اما همه طرفداران دوست دارند که تیمشان قهرمانی به دست بیاورد. مورینیو گفته که تیم خوبی دارد، و در فصل عجیبی که به سر می‌بریم، هر تیمی فرصت فتح یک جام را دارد. یک یا حتی دو جام می‌تواند به 12 سال انتظار تاتنهام برای قهرمانی پایان بدهد. به این ترتیب مورینیو می‌تواند چیزی را ثابت کند که برایش بسیار مهم است: اینکه هنوز مربی برنده‌ای است.
منبع: فوربز

رافائل نادال و نواک جوکوویچ که در طول تقریباً دو دهه خود را در میان اسطوره‌های تنیس جا داده‌اند، در سواحل جنوبی رودخانه تیمز لندن برابر جوانان تسلیم شدند. در دوازدهمین و آخرین دوره برگزاری تور آخر سال در لندن، این دو تنیسور بزرگ، مردان شماره یک و دو جهان، که روی هم 36 قهرمانی در گرنداسلم ها دارند، برابر دانیل مدودف و دومینیک تیم شکست خوردند و دو تنیسور جوان به فینال تور اساتید راه یافتند تا برای پنجمین سال متوالی، این رقابت‌ها یک قهرمان جدید داشته باشد. این چیزی نبود که مسئولان برگزاری تور پایان سال در آخرین دوره و قبل از انتقال به تورین انتظارش را داشتند.

نادال 34 ساله که مسن‌ترین بازیکن تورنمنت بود و با 16 صعود متوالی به این تورنمنت رکورددار است (او شش بار قبل از شروع تورنمنت از حضور در مسابقات انصراف داده)، باید یک سال دیگر صبر کند تا شاید به نخستین قهرمانی در این مسابقات هشت نفره برسد. جوکوویچ هم می خواست با رکورد شش قهرمانی راجر فدرر در این مسابقات برابر شود اما او هم منتظر می‌ماند و به جای اینکه نادال و جوکوویچ برای پنجاه و هفتمین بار رودرروی هم قرار گیرند، تیم و مدودف دیشب برای پنجمین بار با هم روبه‌رو شدند.
نادال در سه بازی قبلی خود برابر مدودف روس و 24 ساله به پیروزی رسیده بود از جمله در فینال سال 2019 اوپن آمریکا اما این تنیسور 198 سانتیمتری که سال گذشته با سه باخت در مرحله گروهی حذف شد، امسال با سه برد در مرحله گروهی از جمله برابر جوکوویچ به نیمه‌نهایی و بعد با بردن نادال به فینال صعود کرد. نادال در ست اول 6 بر 3 به پیروزی رسید اما دو ست بعدی را 7 بر 6 و 6 بر 3 باخت
تیم، قهرمان اوپن آمریکای امسال هم که سیصدمین پیروزی دوران حرفه‌ای خود در بالاترین سطح مسابقات را به دست آورد، دومین بازیکنی شد که برابر «سه بزرگ» حداقل پنج پیروزی به دست آورده؛ او جوکوویچ و فدرر را پنج بار و نادال را شش بار شکست داده (به ترتیب برابر این سه نفر، 7، 2 و 9 باخت دارد). نفر دیگر اندی ماری است.
 
 

مگنوس کارلسن در صفحه اینستاگرام خود تصویری فتوشاپی از مسابقه‌اش با «بت هارمون» را منتشر کرده است. هارمون قهرمان اصلی سریال مشهور «گامبی وزیر» است که از نت‌فلیکس پخش شده. کارلسن زیر عکس نوشته: «به نظرم مسابقه نزدیکی می‌شود.»
اما در واقعیت، کارلسن به‌تنهایی در صدر شطرنج دنیا ایستاده است. او بهترین شطرنج‌باز نسل خود است و رقیبی هم ندارد. با این حال، او می‌گوید شاید فردی مانند هارمون پیدا شود و از او جلو بزند، به شرط آنکه دنیای شطرنج بیشتر پذیرای زنان باشد.
این ستاره نروژی در مصاحبه‌ای گفته است: «این مشکلی است که سال‌هاست در شطرنج وجود دارد. جوامع شطرنج با زنان و دختران در این سال‌ها خیلی مهربان نبوده‌اند. بی‌تردید فرهنگ باید عوض شود.»
بسیاری می‌گویند که این سریال نت‌فلیکس می‌تواند شرایط را تغییر دهد، اما در شطرنج، مدتی طولانی است که به زنان بها داده نمی‌شود. نایجل شورت که زمانی به رده سوم دنیا هم رسیده بود، بارها گفت: «مغز مردان به شکلی است که در شطرنج بهتر از زنان عمل می‌کند». این در حالی است که عصب‌شناسان با او مخالف هستند. بابی فیشر هم گفته بود که هیچ زن شطرنج‌باز مشهوری در دوران او وجود ندارد: «آنها به اندازه کافی هوشمند نیستند و باید آنها را فقط در خانه نگه داشت.» حتی گری کاسپاروف هم یک بار گفته بود: «شطرنج مناسب زنان نیست». او البته بعدتر حرف‌هایش را پس گرفت و مشاور سازندگان گامبی ملکه شد.
کارلسن البته می‌گوید که این سریال اشتباهاتی هم دارد، مانند غافلگیری بازیکنان از کیش و مات شدن، چرا که آنها از چند حرکت قبل می‌دانند که چه اتفاقی خواهد افتاد. اما او از تصویری که از هارمون به نمایش درآمده راضی است: «این را دوست داشتم که وقتی بت شروع به نتیجه گرفتن کرد و مشخص شد که توانایی‌های زیادی دارد، خیلی نگفتند که او دختر است و نمی‌تواند در شطرنج خوب باشد. همه این حرف‌ها ناپدید شد. بسیار بسیار جذاب بود که او را تنها بر مبنای توانایی‌هایش سنجیدند، و نه جنسیتش.»
کارلسن همچنین از نحوه برگزاری مسابقات جهانی ناراضی است. در حال حاضر برای تعیین قهرمان 12 بازی به شکل معمول انجام می‌شود و در صورت تساوی آنها، یک بازی سریع برگزار می‌شود. او در سال 2018 مقابل فابیانو کاروانا هر 12 بازی خود را مساوی کرد، و در دیدار سریع پیروز شد. کارلسن می‌گوید: «در مسابقات جهانی، ایجاد فرصت برای پیروزی دارد سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود. با آماده‌سازی بازیکنان، حالا دیگر توانایی ذاتی شما برای بازی شطرنج کمی کم‌اهمیت شده است.»
کارلسن شاید در سال آینده در تورنمنت‌های کلاسیک کمتری بازی کند. او شاید وقت بیشتری را صرف تیم فوتبال فانتزی خود کند که در سال گذشته دهم شد، اما در حال حاضر در رده 164.898 قرار دارد. او می‌گوید: «برای رسیدن به آن جایگاه، نیاز به شانس خیلی زیادی دارم.»
او همچنین قرار است در مسابقات تور قهرمانان شطرنج، با جایزه 1.5 میلیون دلاری حضور داشته باشد. این مسابقات جانشین تور شطرنج مگنوس کارلسن می‌شود که امسال آغاز شد. قرار است بازی‌ها در آن سریع باشد. شطرنج در حال حاضر در اینترنت بسیار محبوب شده است که یک دلیلش این سریال نت‌فلیکس است، و دلیل دیگرش همه‌گیری ویروس کرونا. همچنین مسابقات در توییچ به صورت زنده پخش می‌شود و گزارشگران جذابی هم در آن حضور دارند.
کارلسن می‌گوید: «شاید اگر همه شطرنج سریع بازی کنند، در بلندمدت، بازیکنان جوان عملکرد بدتری پیدا کنند. اما در کوتاه‌مدت، من بیشتر نگران تقلب در مسابقات آنلاین هستم. در تورنمنت‌هایی که من در آنها هستم مشکلی نیست. اما برایم آشکار است که دیگران، اگر رقیبانشان تقلب کنند، چه احساسی پیدا می‌کنند. راهی هم برای فرار نیست. افراد زیادی تقلب خواهند کرد و این خیلی بد است. البته در نهایت دست آنها رو خواهد شد.»
کارلسن که در مسابقات شطرنج کلاسیک 125 بازی بدون باخت را پشت سر گذاشت تا اینکه در ماه گذشته شکست خورد، شاید دوست داشته باشد که رقیبانش کمی تقلب کنند تا بازی‌ها جذاب‌تر شود. اما آیا او دوست دارد که رقیبی به قدرت کاسپاروف، فیشر، و البته هارمون داشته باشد؟ او می‌گوید: «نه، حتی اگر نادال و فدرر هم نباشند، ممکن است به گاسکه یا نعلبندیان ببازید. در تمامی مسابقات قهرمانی دنیا، بازی‌ها مانند نبرد سنگین‌وزن‌هاست.»
منبع: گاردین

لورنزو بتونی‌
 ‌
شاید با دیدن نتیجه بازی یوونتوس با کالیاری خیلی‌ها فکر کنند بیانکونری به لطف ستاره تمام نشدنی خود، کریستیانو رونالدو یک بار دیگر سه امتیاز مهم را به دست آورده است. CR7 هر دو گل بازی را در نیمه اول زد تا قهرمان 9 فصل اخیر لیگ ایتالیا پیروزی سزاوارانه‌ای برابر تیم کالیاری کسب کند که اشتباه بزرگی مرتکب شد و از ابتدا به دنبال دفاع و تساوی بدون گل بود.
رونالدو فقط یک بار موفق شده در هر پنج بازی ابتدایی‌‌اش در لیگ گل بزند، در فصل 2015-2014 که در نهایت 48 گل برای رئال مادرید به ثمر رساند. آس پرتغالی این فصل شروع خوبی داشته و در پنج بازی لیگ هشت گل زده. او در بازی‌های مهرماه ملی به ویروس کرونا مبتلا شد و دو بازی با یوونتوس را از دست داد.
یوونتوس اما خیلی بیشتر از کریستیانو رونالدو است. آلوارو موراتا وقتی خبری از CR7 نبود، این را به خوبی ثابت کرد. این مهاجم اسپانیایی در 9 بازی ابتدایی‌‌اش در این فصل 6 گل زده و دومین گلزن برتر تیمش محسوب می‌شود.
آندره‌آ پیرلو قبل از این بازی گفته بود: ‌«دوران گذار به پایان رسیده» و بازی تیمش مقابل کالیاری یک بار دیگر ثابت کرد «بانوی پیر» راه خود را پیدا کرده است. بیانکونری در تمام بازی مسلط و جسور بود و به کالیاری اجازه نفس کشیدن نداد تا فرصتی برای سازماندنی و طراحی ضدحمله و ایجاد مهلت گلزنی برایش فراهم نشود.
ماتیس دلیخت نخستین بازی فصل را انجام داد بعد از انجام عمل جراحی روی شانه‌اش به خاطر مصدومیتی که اواخر فصل قبل برایش رخ داده بود. او خیلی راحت جووانی سیمئونه و مهاجمان کالیاری را کنترل کرد. این بازیکن هلندی نه تنها برتری فیزیکی داشت بلکه جای لئوناردو بونوچی را پر کرد و در طراحی حمله از دفاع کارساز بود.
در حالی که جورجو کیه‌لینی همچنان با مصدومیت درگیر است، دلیخت می‌تواند نقشی کلیدی در این فصل داشته باشد. وقتی بونوچی برگردد، زوج مدافع تیم ملی ایتالیا می‌شود اما همکاری با مریح دمیرال در دفاع، شاید آینده یووه برای فصل‌های بعدی را تشکیل دهد.
آرتور، هافبک سابق بارسلونا هم کیفیتی را به یوونتوس می‌دهد که این تیم سال‌ها از نداشتنش رنج می‌برد. مدتی طول کشید تا این برزیلی در خط میانی دونفره پیرلو جا بیفتد اما دوران انطباق او گذشته و در کار با توپ به خودباوری لازم رسیده، پاس‌های باکیفیت می‌دهد و با جاگیری مناسب در گرفتن توپ مؤ‌ثر است.
به اینها دانیلو را اضافه کنید که به عنوان سومین مدافع میانی در این فصل فوق‌العاده ثبات داشته و در خلق موقعیت هجومی از دفاع هم تأثیرگذار بوده. بازیکن سابق منچسترسیتی تنها بازیکن یووه است که در تمام بازی‌های این فصل حاضر بوده. فدریکو برناردسکی هم شایسته یک گل بود و روی گل اول پاسکاری دقیق او با موراتا به ثمر نشست.
با این پیروزی برابر تیمی که برخی از اعضای کلیدی خود مانند دیگو گودین و نایتان ناندس را نداشت، نمی‌‌شود گفت همه مشکلات یووه حل شده مانند جای پائولو دیبالا، استحکام دفاعی برابر تیم‌های هجومی و نداشتن عمق در خط میانی. اما شاید به قول پیرلو ثابت شود دوران گذار به پایان رسیده و اینکه یوونتوس به رونالدو وابسته نیست. تیم از خیلی جهات پیشرفت کرده هرچند برای پیروزی به گل‌های رونالدو وابسته است؛ کدام تیم نیست؟
منبع: فوتبال ایتالیا