رضا عباسپور


وزنه‌برداری ایران این روزها به خاطر از دست دادن تعدادی از ستاره‌های جهانی و المپیکی خود در مسیر کسب سهمیه‌ ورودی به المپیک 2020 درگیر حواشی خودساخته شده است. حواشی که به جز از دست رفتن فرصت‌های بیشتر و درگیر شدن با تهدیدهای جدی‌تر هیچ عایدی برای ما به دنبال ندارد. از خداحافظی غیرمنتظره بهداد سلیمی تا سوختن فرصت کسب امتیاز المپیکی و سهمیه ورودی برای سعید علی‌حسینی و کیانوش رستمی به خاطر ناتوانی در مدیریت روحی و رفتاری برند‌های عنواندار و پرامید وزنه‌برداری ایران، باعث شده در مسیر کسب سهمیه ورودی المپیک 2020، وزنه‌برداری ایران دستش از داشتن مهره‌های پرامید و ششدانگ برای کسب سهمیه و مدال‌های خوشرنگ در این آوردگاه بزرگ خالی باشد! به همین دلیل با بهداد سلیمی همکلام شدیم تا وضعیت فعلی وزنه‌برداری را در مسیر المپیک از زبان رکورددار وزنه‌برداری المپیک بشنویم.
  
فکر نمی‌کنی زود از دنیای وزنه‌برداری و قهرمانی خداحافظی کردی؟
 خداحافظی من با دنیای قهرمانی اصلاً زود نبود. به نظرم در بهترین زمان ممکن با وزنه‌برداری و تیم ملی خداحافظی کردم چون وقتی یک قهرمان در اوج و بعد از کسب یک مدال خوشرنگ و مرغوب خداحافظی می‌کند، همیشه در ذهن مردم و آنهایی که دوستش داشتند جاودانه باقی می‌ماند. ضمن اینکه برای خود ورزشکار هم خیلی مهم است که در اوج قله با قهرمانی وداع کند تا با یک ذهنیت خوب برای آینده خود برنامه‌ریزی کند. من هم بعد از کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی 2018 همانجا تصمیم گرفتم خداحافظی کنم و الان وقتی به تصمیمم فکر می‌کنم می‌بینم که بهترین گزینه و انتخاب برای من همان کاری بود که انجام دادم.
به جز تالاخادزه که تقریباً در شرایط فعلی یک سر و گردن از تمام فوق سنگین‌های جهان بالاتر است، بعید به نظر می‌رسد اگر می‌ماندی برای المپیک یا حتی همین مسابقات جهانی 2019 تایلند حریف قدر دیگری داشتی؟
 من اگر تصمیم داشتم تا المپیک 2020 بمانم و وزنه‌ بزنم مطمئن باشید برای مهار تالاخادزه هم برنامه‌ریزی می‌کردم و نمی‌گذاشتم که او اینقدر راحت برای کسب هر سه مدال طلای جهان یا مدال طلای بازی‌های المپیک در دسته فوق سنگین روی تخته مسابقه بیاید اما بدنم دیگر تحمل فشار بیش از اندازه تمرینات سنگین اردویی را نداشت. ضمن اینکه انگیزه‌ای هم برای ماندن در کورس قهرمانی و حضور در یک المپیک دیگر را نداشتم اما دیدید که تنها وزنه‌های سنگین و قابل قبولی که در رقابت دسته فوق سنگین زده شد مربوط بود به تالاخادزه گرجستانی و وزنه‌بردار ارمنستانی. من از خداحافظی‌ام راضی‌ام اما از موضوعات حاشیه‌ای جدیدی که برای سعید علی حسینی و کیانوش رستمی رخ داده واقعاً ناراحتم.
چرا ناراحتی؟
 ببینید ما ثابت کردیم که آدم‌های خوش استقبال و بد بدرقه‌ای هستیم. واقعاً در وزنه‌برداری دنیا چند ستاره و وزنه‌بردار نخبه مثل سعید علی‌حسینی یا کیانوش رستمی داریم که اینقدر با این بچه‌ها بد رفتار کردیم و با دست خودمان سرمایه‌های ناب وزنه‌برداری را مفت مفت سوزاندیم. این درست که مسیر انتخابی این دو وزنه‌بردار قبل از مسابقات جهانی و در طول یک سال اخیر مسیر درست و استانداردی نبود اما آیا مجموعه مدیریتی فدراسیون فراموش کرده که عامل اصلی حمایت کننده همین بچه‌ها در مسیری که آنها انتخاب کردند در ابتدا خودشان بودند؟! واقعاً چرا ما در شرایطی که برای المپیک بیشتر از هر زمان دیگری دستمان خالی است باید خودزنی کنیم و مفت مفت سرمایه‌هایی که این همه از بیت‌المال برایشان هزینه شده را از دست بدهیم؟ من برای حسین برخواه و مدیریت فدراسیون احترام قایلم اما مگر چند تا مثل سعید علی‌حسینی یا کیانوش رستمی در شرایط فعلی داریم که به جز مسابقات جهانی نباید اسمشان را در گزینشی‌های دیگر مثل سوییس و... رد می‌کردیم؟ آن هم با عنایت به این موضوع که می‌دانستیم شرایط و مسیر سخت و جدید کسب سهمیه المپیک 2020 چگونه تعریف شده است. این موضوعی است که بعد از جهانی تایلند و حواشی که ایجاد شده بیش از حد ناراحت و دلخورم کرده است. آخر مگر امکان دارد که یک مجموعه اینقدر راحت از کنار سرمایه‌های خود عبور کند؟ در حالی‌که مطمئنم با تدبیر درست و مدیریت روحی و رفتاری همین ستاره‌ها می‌توانستیم الان در بهترین شرایط ممکن برای درخشش در المپیک 2020 حرکت کنیم.
وقتی کیانوش رستمی حرف، حرف خودش است و هیچ یک از اعضای کادرفنی را قبول نداشت یا مثلاً سعید علی‌حسینی در اردوهای جهانی و رکوردگیری انتخابی شرکت نکرده چطور می‌شد آنها را مدیریت کرد؟
 ببینید من هیچ وقت کار غلط دوستانم را تأیید نمی‌کنم اما مطمئن هستم که می‌شد با یک تدبیر درست و استفاده کردن از نفراتی که این بچه‌ها با آنها راحتند و خیلی خوب می‌توانستند با آن نفرات تعامل داشته باشند، آنها را در بهترین شرایط ممکن برای المپیک حفظ کرد. به نظرم تاکتیک و گاردگیری ما مقابل ستاره‌های عنواندار وزنه‌برداری ایران تاکتیک غلطی بود چرا که اگر غیر از این بود الان ما بدون مشکل در بهترین شرایط ممکن قرار داشتیم. من با جوانگرایی کاملاً موافقم زیرا اگر جوانگرایی و توجه به استعدادها نبود من بهداد سلیمی هم فرصت حضور در تیم ملی و اثبات توانمندی‌هایم را پیدا نمی‌کردم اما جوانگرایی زمان و وقت خودش را دارد. المپیک آوردگاهی است که نیاز به تجربه و پختگی دارد.
به همین دلیل معتقدم ما با دست خودمان خودزنی کردیم و طوری نسخه ستاره‌های عنواندار خود را پیچیدیم که دیگر حتی اگر بخواهیم اشتباهمان را جبران کنیم راه چاره‌ای پیش‌رویمان نیست. به نظرم می‌شد خیلی راحت سعید علی‌حسینی را برای رقابت با تالاخادزه گرجستانی در تیم ملی و کورس کسب سهمیه المپیک حفظ کرد. سعید انگیزه لازم را برای این کار و کسب مدال المپیک داشت اما با دست خودمان هم او را سوزاندیم و هم این فرصت طلایی را از تیم ملی وزنه‌برداری برای المپیک 2020 گرفتیم. البته کیانوش اینطوری که گفته می‌شود هنوز برای ماندن در کورس کسب سهمیه المپیک شانس دارد اما به نظرم شانس او هم کم است و به خاطر پیچیدگی امتیاز و از دست رفتن فرصت‌ها روی ماندن او در گردونه امتیازی المپیک هم نمی‌شود به صورت ویژه حساب باز کرد.
پس با این حساب وضعیت وزنه‌برداری برای کسب سهمیه و رقابت مدالی در المپیک 2020 خیلی جالب به نظر نمی‌رسد؟
 من همیشه به وزنه‌برداری ایران و بچه‌های زحمتکش و کم ادعای تیم ملی وزنه‌برداری کشورم امیدوارم. سوای فرصتی که برای سعید علی‌حسینی و کیانوش رستمی سوخت خیلی امیدوارم که سهراب مرادی بتواند بعد از بهبودی کتفش به شرایطی برسد که ما از او انتظار داریم. اگر وضعیت سهراب روبه‌راه شود و شرایط وزنه‌برداران صاحبنام تیم مثل علی هاشمی، علی داودی و...  ایده‌آل باشد ما باز هم می‌توانیم مدعی مدال‌‌آوری در المپیک باشیم ولی عرض کردم همه این موارد فعلاً در حد همان اما و اگر است. به هر حال ما هم مثل بقیه هواداران وزنه‌برداری منتظر می‌مانیم و برای تیم ملی وزنه‌برداری و کادرفنی آرزوی موفقیت در مسیر سخت پیش رو را داریم.
دوره بین‌المللی مربیگری وزنه‌برداری در مجارستان را چطور ارزیابی می‌کنی؟
 خدا را شکر همه چیز خوب است، من هم مشغول هستم و سعی می‌کنم تا به عنوان نماینده ورزش کشورم اینجا در بهترین فرم ممکن باشم. کلاس‌ها طبق برنامه‌ریزی انجام شده اجرا می‌شود و مشکل خاصی وجود ندارد. من هم سعی دارم تا با یادگیری تاکتیک‌ها و تکنیک‌های روز مربیگری و فنی دنیا با شرایطی استاندارد و ایده‌آل در بهترین شرایط ممکن برگردم ایران برای پیشرفت هرچه بیشتر این رشته ورزشی در کشورم.
امکانات باشگاه‌ها و تجهیزات اختصاصی وزنه‌برداری در بوداپست مجارستان که مقر فدراسیون جهانی نیز به شمار می‌رود به نسبت ایران چطور است؟
 (می‌خندد) حقیقتاً قبل از اینکه اینجا بیایم فکر می‌کردم فقط ما در شهرستان‌های ایران به خاطر کمبود امکانات و تجهیزات مشکل جدی داریم و باشگاه‌های وزنه‌برداری به خاطر نداشتن بودجه مورد نیاز مجبورند در زیرپله‌ها و مکان‌های نامناسب راه‌اندازی شوند اما وقتی به بوداپست آمدم برای گذراندن این دوره بین‌المللی با حضور در باشگاه‌های وزنه‌برداری تازه متوجه شدم که وضعیت باشگاه‌های ما نسبت به اینجا خیلی بهتر است. اینجا در بوداپست به خاطر اینکه مقر فدراسیون جهانی هم همین‌جا است همه فکر می‌کنند شرایط ایده‌آل است و استاندارد اما من از نزدیک دیدم که اینجا هم وضعیت باشگاه‌های وزنه‌برداری تعریفی ندارد و در برخی موارد تجهیزات آنها حتی ضعیف‌تر از ما است.
 

پاراتیراندازی قهرمانی جهان
 ساره پرچمدار ایران در سیدنی
رقابت‌های پاراتیراندازی قهرمانی جهان ۲۰۱۹ سیدنی با برگزاری مراسم افتتاحیه از روز گذشته رسماً شروع شد. تیم ملی پاراتیراندازی ایران چهارشنبه هفته گذشته راهی استرالیا شد و روز پنجشنبه هم اولین تمرین خود را در شهر سیدنی برگزار کرد.  مراسم افتتاحیه رقابت‌های پاراتیراندازی قهرمانی جهان ۲۰۱۹ سیدنی روز گذشته برگزار شد و تیم ملی پاراتیراندازی هم در این مراسم حضور داشتند که ساره جوانمردی به نمایندگی از تیم ملی کشورمان پرچم ایران را حمل کرد. همچنین پاراتیراندازان ایران در دو رشته تپانچه خفیف و تفنگ ده متر بادی درازکش تمرینات خود را دنبال کردند. تیم ملی بانوان ایران را در این مسابقات ساره جوانمردی، سمیرا ارم و رقیه شجاعی تشکیل می‌دهند.

احمدزاده، نماینده ایران در افتتاحیه بازی‌های ساحلی
با تصمیم سرپرست کاروان ورزشی ایران، محمد احمدزاده ملی‌پوش پرافتخار تیم فوتبال ساحلی به عنوان نماینده ایران در مراسم افتتاحیه بازی‌های ساحلی جهان انتخاب شد.
پس از بررسی‌ و بحث و مشورت با کادر سرپرستی، پیمان فخری سرپرست کاروان ورزشی اعزامی ایران به اولین دوره بازی‌های جهانی ساحلی، محمد احمدزاده کاپیتان تیم ملی فوتبال ساحلی ایران را به عنوان نماینده ایران (پرچمدار) در مراسم افتتاحیه بازی‌ها معرفی کرد.
افتتاحیه بازی‌ها ساعت 19:30 امروز به وقت محلی در آمفی‌تئاتر ۵۰۰۰ نفری روبتز ساحل کاتارای دوحه برگزار خواهد شد که به گفته مسئولان ستاد برگزاری بازی‌ها، مراسمی کوتاه، ساده و متمایز از افتتاحیه بازی‌های المپیک و آسیایی خواهد بود.

 

تیم ملی والیبال در هشتمین مسابقه خود در جام جهانی والیبال، به برد چهارم خود دست پیدا کرد. شاگردان کولاکوویچ پس از باخت سنگین و تحقیرآمیز مقابل آمریکا در روز ششم، تونس قعرنشین را به راحتی در روز هفتم شکست دادند و صبح دیروز هم در یک بازی نزدیک و حساس، از سد آرژانتین گذشتند تا به چهارمین برد خود دست پیدا کنند و امیدوار به جایگاه بهتر، منتظر سه دیدار باقی‌مانده‌شان شوند.
ملی‌پوشان ایران در این مسابقه که 5 ست به طول انجامید، با نتیجه 2 بر صفر از آرژانتین عقب افتادند اما در نهایت موفق به پیروزی 3 بر 2 مقابل نماینده آمریکای جنوبی شدند.
 
آمار بازی هشتم
در این مسابقه پنج سته که با نتایج (۲۵‌-۲۷، ۲۳‌-۲۵، ۲۵‌-۱۹، ۲۵‌-۱۷ و ۱۵‌-۱۰) به پایان رسید، تیم ایران ۵۲ امتیاز از آبشار، ۱۳ امتیاز از دفاع، ۸ امتیاز از سرویس و ۳۶ امتیاز از خطاها و اشتباهات بازیکنان آرژانتین به دست آورد.
همچنین آرژانتین نیز ۵۹ امتیاز از آبشار، ۸ امتیاز از دفاع روی تور، ۱۱ امتیاز از سرویس و ۲۴ امتیاز از خطاها و اشتباهات بازیکنان ایران کسب کرد.
آماری که نشان می‌دهد استفاده از اشتباهات حریف و دفاع روی تور، عامل پیروزی ایران در این مسابقه بوده است.
در پایان این دیدار «پالاسیون» با کسب ۲۰ امتیاز برای تیم ملی آرژانتین، امتیاز‌آورترین بازیکن زمین معرفی شد. یلی نیز با کسب ۱۸ امتیاز در این مسابقه، امتیازآورترین بازیکن تیم ایران شد.
 
هفتمی با شانس صعود به رده پنجم
این چهارمین برد ایران در این رقابت‌ها پس از غلبه بر کانادا، استرالیا و تونس بود که تیم ایران را 11 امتیازی کرد. با این نتیجه تیم ایران بالاتر از آرژانتین در رده هفتم جدول رده‌بندی جای گرفت. بالاتر از ایران ایتالیا و روسیه‌ای قرار دارند که تعداد بردهای‌شان با ایران برابر است و اینطور که به نظر می‌رسد رقابت اصلی در میانه جدول را بین یکدیگر ادامه خواهند داد.
بهترین رتبه ایران در ادوار گذشته حضورش، عنوان هشتمی دوره گذشته است که باید دید با توجه دیدارهای باقی‌مانده و نتایج کنونی، آیا شانسی برای بهتر کردنش وجود دارد یا همان هشتمی یا شاید هم نهمی نصیب ایران خواهد شد؟
 
جدال حساس با ژاپن آماده
ژاپنی‌ها به دلیل میزبانی در جام جهانی، در جام ملت‌های آسیا با تیم کامل و قدرت صد در صدی حاضر نشدند و تمام آمادگی خود را برای این رقابت‌ها کنار گذاشتند. نتایج چشم‌ بادامی‌ها هم اینطور نشان می‌دهد که شرایط بسیار خوبی دارند و از حریف همواره مغلوب ایران در سال‌های اخیر فاصله گرفته‌اند.
ژاپنی‌ها در بازی‌های گذشته خود ایتالیا، روسیه، تونس، استرالیا، آرژانتین و مصر را از پیش‌رو برداشته‌اند و با شش پیروزی در بالای جدول ایستاده‌اند. البته که دو بار هم مقابل آمریکا و لهستان شکست خورده‌اند اما نتایج‌شان دقیقاً مطابق با چیزی است که از تیم ایران انتظار می‌رفت.
شکست تیم سوم روس‌ها که نتایج‌شان هم نشان از ضعف آنهاست، مصر و ایتالیای بدون ستاره، حداقل انتظار از تیم ایران بود که دوتای آنها برآورده نشد و سومی هم مشخص نیست چه تکلیفی داشته باشد. ژاپنی‌ها اما در خانه بسیار خوب و متفاوت نشان می‌دهند و شواهد نشان می‌دهد تمام تلاش‌شان ساختن تیمی آماده برای المپیک توکیو است.
حالا ایران و ژاپن در شرایطی کاملاً متفاوت با سال‌های اخیر، رو در روی هم قرار می‌گیرند و باید دید جدال این قدرت آسیایی، در این شرایط چه نتیجه‌ای خواهد داشت.
ایران و ژاپن پس از یک روز استراحت، ظهر فردا از ساعت 13:30 به مصاف هم خواهند رفت و یک جدال تمام آسیایی را در هیروشیما به نمایش خواهند گذاشت.
 

محسن آجرلو



رامین طباطبایی دست‌بردار نیست. انگار انتهای چاه اشتباه‌هایش مشخص نیست.. آنجایی که فکر می‌کنیم به قعر ماجرا رسیده‌ و از این بدتر نمی‌شود، باز هم برگ دیگری رو می‌کند تا بیش از گذشته نا امیدمان کند.
صحبت از رئیس فدراسیون بسکتبال است. کسی که وقتی آمد، سوای تمام وعده‌های محقق شده یا نشده‌اش، با لحنی تمسخر‌آمیز به پست ریاست چندین و چند ساله محمود مشحون در بسکتبال غرب آسیا اشاره کرد. طباطبایی به وضوح گفت که این سمت تشریفاتی، ارزش چندانی ندارد و به هیچ وجه به دنبال آن نخواهد رفت و به فکر کرسی‌های مهم‌تر و بزرگ‌تر است.
همان روزها هم واضح و مشخص بود که طباطبایی به اندازه حداقل‌ها هم به فضای موجود آگاه نیست و دلش را به قول‌های شخص اول فیبا در آسیا خوش کرده است؛ هاکوب خاجیریان که در بسکتبال آسیا حرف اول را می‌زند و قدرت اول است.
 رئیس فدراسیون بسکتبال پس از اعلام بی‌ارزش بودن پست مشحون، مدعی شد که از خاجیریان قول گرفته تا او را برای گرفتن سمت‌های مهم در فدراسیون جهانی و هیأت رئیسه فیبا معرفی خواهد کرد. ادعایی که با خوش‌بینانه‌ترین حالت ممکن هم باور کردنش دشوار بود اما ناچار بودیم به صبر و منتظر ماندن بلکه رئیس فدراسیون‌مان آنقدر زرنگ و قوی باشد که به این زودی به هاکوپ نزدیک شده و روی کرسی بین‌المللی و مهم بنشیند.
زمان گذشت و هیچ اثری از طباطبایی نبود. او نه تنها از سوی فیبای آسیا برای سمت‌های مهم معرفی نشد بلکه آرام آرام، به سمت جایگاه‌های نازل‌تر کشیده شد.
طباطبایی مردادماه در مجمع سالیانه فدراسیون بسکتبال اعلام کرد که می‌خواهد در انتخابات پیش روی دبیرکلی بسکتبال غرب آسیا کاندیدا شود. انتخاباتی که به کشور برنده این امتیاز را می‌دهد تا دفتر این کنفدراسیون را در کشور خود دایر کند و از امتیازات آن بهره ببرد.
این وعده طباطبایی هم مانند وعده‌های قبلی نقش برآب شد و او حتی در انتخابات ثبت‌نام هم نکرد تا یک بار دیگر لبنانی‌ها دبیر غرب آسیا شوند و در حقیقت قدرت اصلی در این منطقه را هم علاوه بر کل آسیا در اختیار داشته باشند.
پس از آن انتخابات، تنها سمت باقی‌مانده خالی، ریاست غرب آسیا بود. همان عنوانی که محمود مشحون سال‌ها در اختیارش داشت و رامین طباطبایی آن را بی ارزش و فاقد اعتبار دانسته بود.
سقف بی‌تدبیری و بی‌ثباتی طباطبایی را همینجا در نظر گرفته بودیم. اینکه حداقل برای سمتی که عنوان کرده بود تشریفاتی و بی‌ارزش است، اقدام نکند و اشتیاق رسیدن به آن را نداشته باشد.
با این حال طباطبایی نه تنها در سکوت خبری به سوریه رفت و در انتخابات شرکت کرد بلکه مشخص است پیش از این سفر هیچ تلاشی هم برای پیروزی در انتخابات انجام نداده بوده. او در همین انتخابات هم رقابت را به رئیس فدراسیون عراق واگذار کرد و این عراقی رئیس بعدی غرب آسیا شد.
حالا مشخص نیست طباطبایی چرا برای چنین سمتی کاندیدا شده و آیا آنقدر کار مشحون را ساده تصور می‌کرد که بدون مقدمه‌چینی راهی سوریه شده بود؟

نایب قهرمان پرتاب وزنه کلاسF۴۲ پارالمپیک و جهان و قهرمان دو دوره بازی‌های آسیایی از نبود وزنه استاندارد گلایه دارد. بعد از اینکه ورزشکاران پاراتیروکمان به انتقاد از وضعیت اردوهای خود پرداختند، این بار نوبت به ورزشکاری از پارادوومیدانی رسید تا از وضعیت موجود انتقاد کند.
سجاد محمدیان که از ورزشکاران مدال‌آور ایران در مسابقات جهانی و بازی‌های پارالمپیک است، به انتقاد از شرایط فعلی اردوهای تیم ملی دوومیدانی پرداخت: «بعد از ریو حتی یک مرحله هم اردوی تیم ملی نداشته‌ایم و در مجموع شرایط سختی داریم. حدود شش سال است با وزنه غیراستاندارد تمرین می‌کنم و با این شرایط بهترین رکوردها را به ثبت می‌رسانم. امسال با وزنه‌ای که تمرین می‌کنم قصد داشتم در انتخابی تیم ملی شرکت کنم اما اجازه ندادند.» این ورزشکار لرستانی با بیان اینکه وزنه استاندارد نداریم، ادامه داد: «خیلی سخت است با وزنه‌ غیراستاندارد تمرین کنیم و در مسابقات با استاندارد پرتاب کنیم و این در حالی است که رقیبان ما بهترین امکانات را دارند. هیچگونه وسیله‌ای به ما نمی‌دهند و بعد از پارالمپیک ریو برای خرید وسیله استاندارد قول داده‌اند اما هنوز عملی نشده است‌.»
 سجاد محمدیان با گلایه از اینکه فقط سه پرتابگر را جزو شانس‌های طلای پارالمپیک ۲۰۲۰ قرار داده‌اند و کمیته ملی پارالمپیک به آنان حقوق می‌دهد، گفت: «این یک سیاست غلط است و ما که شانس نقره و برنز هستیم را در اختیار فدراسیون جانبازان و معلولان قرار داده‌اند که حقوق بگیریم و همه از این تبعیض ناراضی هستند. فدراسیون‌نشین‌ها می‌گویند بعد از رقابت‌های جهانی حقوق می‌دهند و این در حالی است که ما پیش از این رقابت‌ها به حقوق نیاز داریم تا بتوانیم هزینه کنیم و حداقل مکمل بخریم!»